(Ліцэістка: ) “Чакаем новых знаёмстваў, ведаў!”
(Ліцэістка: ) “Мне падаецца, што тут лепшая сыстэма, бо вось нашыя настаўнікі ведаюць ня толькі свой прадмет, але і іншае”.
(Ліцэістка: ) “Мне настрой паміж людзьмі падабаецца, да нас вельмі добра ўсе ставяцца”.
(Ліцэіст: ) “Тут добра вучыцца. Адпачнем таксама, горад паглядзім”.
(Ліцэіст: ) “Мова, галоўнае, зразумелая! У пакойчыках жывем, у парадку ўсё!”
(Карэспандэнт: ) “Шкадуеце, што ў Беларусі так ня можаце вучыцца?”
(Ліцэіст: ) “Так, шкадуем, бо ў нас няма там лябараторыі, нельга вопыты рабіць, а тут можам паглядзець на гэта ўсё”.
(Ліцэістка: ) “Я вельмі шкадую, што ліцэй забаранілі”.
(Карэспандэнт: ) "Спадзеяцеся, што яшчэ зможаце вучыцца ў Беларусі?"
(Ліцэістка: ) “Спадзяемся вельмі! Дакажам, што мы Беларусі патрэбныя".
(Ліцэістка: ) “Канешне, добра езьдзіць па іншых розных краінах, каб даведацца больш пра іхную культуру. Але Радзіма ёсьць Радзіма, там хочацца вучыцца. Свая краіна і ўсё ў ёй роднае”.
(Ліцэістка: ) “Мне падаецца, што тут лепшая сыстэма, бо вось нашыя настаўнікі ведаюць ня толькі свой прадмет, але і іншае”.
(Ліцэістка: ) “Мне настрой паміж людзьмі падабаецца, да нас вельмі добра ўсе ставяцца”.
(Ліцэіст: ) “Тут добра вучыцца. Адпачнем таксама, горад паглядзім”.
(Ліцэіст: ) “Мова, галоўнае, зразумелая! У пакойчыках жывем, у парадку ўсё!”
(Карэспандэнт: ) “Шкадуеце, што ў Беларусі так ня можаце вучыцца?”
(Ліцэіст: ) “Так, шкадуем, бо ў нас няма там лябараторыі, нельга вопыты рабіць, а тут можам паглядзець на гэта ўсё”.
(Ліцэістка: ) “Я вельмі шкадую, што ліцэй забаранілі”.
(Карэспандэнт: ) "Спадзеяцеся, што яшчэ зможаце вучыцца ў Беларусі?"
(Ліцэістка: ) “Спадзяемся вельмі! Дакажам, што мы Беларусі патрэбныя".
(Ліцэістка: ) “Канешне, добра езьдзіць па іншых розных краінах, каб даведацца больш пра іхную культуру. Але Радзіма ёсьць Радзіма, там хочацца вучыцца. Свая краіна і ўсё ў ёй роднае”.
