(Дракахруст: ) "Нельга казаць, каб публічныя пакаяньні былі ў сучаснай Беларусі распаўсюджанай практыкай. З найбольш гучных выпадкаў можна прыгадаць хіба справу расейскага журналіста ОРТ Анатоля Адамчука.
У 1997 годзе кіраваная ім здымачная група зрабіла рэйд у памежную зону паміж Беларусьсю і Літвой. Незадоўга да гэтага тое самае спрабавала зрабіць група Паўла Шарамета, і сам Павал і ягоны апэратар Дзьмітры Завадзкі былі арыштаваныя.
Быў арыштаваны і Адамчук. Але літаральна празь некалькі дзён Беларускае тэлебачаньне паказала пакаяннае прызнаньне расейскага журналіста – ён прызнаўся ў злачынстве – “у замаху на мяжу”, заявіў што да гэтага яго прымусілі кіраўнікі ОРТ.
Адамчук публічна папрасіў Аляксандра Лукашэнку не прыцягваць яго да крымінальнай адказнасьці і нават папрасіў пад тэлекамэру не высылаць яго зь Беларусі, а даць магчымасьць працай загладзіць сваю віну.
Празь некалькі дзён Адамчук быў перададзены тагачаснаму сьпікеру Дзярждумы Расеі Генадзю Селязьнёву і вярнуўся ў Маскву.
Яшчэ адным выпадкам публічнага пакаяньня можна лічыць заяву былой кіраўнічкі справамі прэзыдэнта Галіны Жураўковай, якая падчас суду над ёй заявіла, што вінаватая толькі асабіста перад прэзыдэнтам.
У выніку за крадзеж некалькіх мільёнаў даляраў яна атрымала невялікі тэрмін зьняволеньня, і у хуткім часе была памілаваная".
Гл.таксама Дэкан БДЭУ патрабаваў публічнага пакаяньня студэнткі
У 1997 годзе кіраваная ім здымачная група зрабіла рэйд у памежную зону паміж Беларусьсю і Літвой. Незадоўга да гэтага тое самае спрабавала зрабіць група Паўла Шарамета, і сам Павал і ягоны апэратар Дзьмітры Завадзкі былі арыштаваныя.
Быў арыштаваны і Адамчук. Але літаральна празь некалькі дзён Беларускае тэлебачаньне паказала пакаяннае прызнаньне расейскага журналіста – ён прызнаўся ў злачынстве – “у замаху на мяжу”, заявіў што да гэтага яго прымусілі кіраўнікі ОРТ.
Адамчук публічна папрасіў Аляксандра Лукашэнку не прыцягваць яго да крымінальнай адказнасьці і нават папрасіў пад тэлекамэру не высылаць яго зь Беларусі, а даць магчымасьць працай загладзіць сваю віну.
Празь некалькі дзён Адамчук быў перададзены тагачаснаму сьпікеру Дзярждумы Расеі Генадзю Селязьнёву і вярнуўся ў Маскву.
Яшчэ адным выпадкам публічнага пакаяньня можна лічыць заяву былой кіраўнічкі справамі прэзыдэнта Галіны Жураўковай, якая падчас суду над ёй заявіла, што вінаватая толькі асабіста перад прэзыдэнтам.
У выніку за крадзеж некалькіх мільёнаў даляраў яна атрымала невялікі тэрмін зьняволеньня, і у хуткім часе была памілаваная".
Гл.таксама Дэкан БДЭУ патрабаваў публічнага пакаяньня студэнткі
