Пэнсыянэрка Нэлі Паўлаўна з Гомеля ў пачатку 1991 году паклала “на кніжку” 1000 савецкіх рублёў – на паўналецьце дачкі. Зразумела, што вярнуць гэтыя грошы яна ня здолела. Нэлі Паўлаўна прыгадвае, як ейным бацькам у пачатку 1980-ых гадоў кампэнсавалі выдаткі на набыцьцё аблігацыяў – іх распаўсюджвалі ў пачатку 1950-ых гадоў. Яна спадзяецца, што й цяперашнія беларускія ўлады здолеюць вярнуць уклады, зробленыя да 1991 году.
(Нэлі Паўлаўна: ) “Тыя “сталінскія” выплацілі, усё ж вырашылі ў той пэрыяд і выплацілі. А чаму цяпер гэта ня вырашыць? Людзі ж ня вінаватыя ў гэтым. Гэта ж фактычна інвэстыцыі былі. Народ гэта ўсё ўкладваў, банкі карысталіся гэтымі грашыма й яны нешта будавалі за іх, нешта яны кудысьці ўкладвалі”.
На 1000 савецкіх рублёў можна было набыць мэблевы гарнітур, можна было згуляць вясельле ды зьезьдзіць у адпачынак усёй сям’ей, прыгадвае Нэлі Паўлаўна. Столькі сярэднестатыстычны жыхар Савецкага Саюзу зарабляў за цэлы год.
Экс-старшыня Нацбанку, эканаміст Станіслаў Багданкевіч кажа, што ў “Беларусбанку” павінны захавацца зьвесткі пра ўсіх асобаў, якія мелі грошы “на кніжцы” – чалавеку дастаткова толькі прыйсьці з пашпартам, каб спраўдзіць, што ён сапраўды мае права на кампэнсацыю.
Іншая справа, ці будзе сума кампэнсацыі адэкватнай ранейшым укладам, разважае эканаміст: у краіне колькі год запар была надзвычай высокая інфляцыя, былі дзьве дэнамінацыі.
(Багданкевіч: ) “У нас ужо шмат разоў вырашалі гэтую праблему, некаму нешта выплачвалі, але ня ўлічвалі ў поўным аб’ёме рост коштаў на спажывецкія тавары. А гэта трэба ўлічваць у поўным аб’ёме рост коштаў, калі кампэнсаваць укладніку сапраўдную суму, якая была на пачатак 1991 году”.
Як заявіла старшыня праўленьня “Беларусбанку” Надзея Ярмакова, кампэнсацыя ўкладаў будзе ажыцьцяўляцца за кошт бюджэту. Але ў бюджэце на гэты год грошы на кампэнсацыю старых укладаў не прадугледжваюцца. Станіслаў Багданкевіч кажа, што й на наступны год такую графу выдаткаў могуць не закласьці: хутчэй за ўсё, узрастуць кошты на расейскі газ, з напаўненьнем бюджэту ўзьнікнуць праблемы і ўраду будзе не да “савецкіх” укладнікаў.
(Нэлі Паўлаўна: ) “Тыя “сталінскія” выплацілі, усё ж вырашылі ў той пэрыяд і выплацілі. А чаму цяпер гэта ня вырашыць? Людзі ж ня вінаватыя ў гэтым. Гэта ж фактычна інвэстыцыі былі. Народ гэта ўсё ўкладваў, банкі карысталіся гэтымі грашыма й яны нешта будавалі за іх, нешта яны кудысьці ўкладвалі”.
На 1000 савецкіх рублёў можна было набыць мэблевы гарнітур, можна было згуляць вясельле ды зьезьдзіць у адпачынак усёй сям’ей, прыгадвае Нэлі Паўлаўна. Столькі сярэднестатыстычны жыхар Савецкага Саюзу зарабляў за цэлы год.
Экс-старшыня Нацбанку, эканаміст Станіслаў Багданкевіч кажа, што ў “Беларусбанку” павінны захавацца зьвесткі пра ўсіх асобаў, якія мелі грошы “на кніжцы” – чалавеку дастаткова толькі прыйсьці з пашпартам, каб спраўдзіць, што ён сапраўды мае права на кампэнсацыю.
Іншая справа, ці будзе сума кампэнсацыі адэкватнай ранейшым укладам, разважае эканаміст: у краіне колькі год запар была надзвычай высокая інфляцыя, былі дзьве дэнамінацыі.
(Багданкевіч: ) “У нас ужо шмат разоў вырашалі гэтую праблему, некаму нешта выплачвалі, але ня ўлічвалі ў поўным аб’ёме рост коштаў на спажывецкія тавары. А гэта трэба ўлічваць у поўным аб’ёме рост коштаў, калі кампэнсаваць укладніку сапраўдную суму, якая была на пачатак 1991 году”.
Як заявіла старшыня праўленьня “Беларусбанку” Надзея Ярмакова, кампэнсацыя ўкладаў будзе ажыцьцяўляцца за кошт бюджэту. Але ў бюджэце на гэты год грошы на кампэнсацыю старых укладаў не прадугледжваюцца. Станіслаў Багданкевіч кажа, што й на наступны год такую графу выдаткаў могуць не закласьці: хутчэй за ўсё, узрастуць кошты на расейскі газ, з напаўненьнем бюджэту ўзьнікнуць праблемы і ўраду будзе не да “савецкіх” укладнікаў.