У пікетах бяруць удзел пераважна студэнты, многія зь былі на мітынгах у Менску, некаторыя былі і самі затрыманыя. Амаль у кожнага ў турмах ёсьць сябры, блізкія людзі, сваякі.
Пікетоўшчыкі трымаюць плякаты, якія былі на акцыях у Менску, заклікі на розных мовах “Свабоду палітзьняволеным!”, а таксама вялікія лісты са сьпісамі пакараных за ўдзел у акцыях пратэсту.
(Ніка, студэнтка: ) “Да нас прыходзіць шмат розных людзей, шукаюць сяброў. Быў вось і чалавек з Гішпаніі, ён шукаў свайго сябра, затрыманыя ж былі ня толькі беларускія грамадзяне”.
Валянцёр з Італіі, які працуе ў Коўне ў арганізацыі для інвалідаў, распавёў, што быў у Беларусі, і цяпер прыяжджае на пікеты ў Вільні, калі толькі можа.
(Альбэрта: ) “Я б хацеў зрабіць яшчэ больш для свабоды Беларусі. Я падтрымліваю нашых братоў. Беларусы для нас браты, яны таксама ў Эўропе, толькі ня маюць свабоды. Амаль усе мае сябры ў Беларусі пасьля масавых пратэстаў выключаныя з унівэрсытэтаў, многія ў турмах. Пра некаторых дасюль нават не вядома, дзе яны”.
Адзін з арганізатараў, Томас Тамілінас з Цэнтру аб''яднаных беларускіх ініцыятываў, кажа, што пікеты, якія трываюць больш за два тыдні, будуць працягвацца.
Ні на перададзеныя звароты, ні на ліст літоўскіх парлямэнтароў дасюль ніякага адказу ад амбасады Беларусі ў Літве ня было. Кожны дзень удзельнікі пікету запрашаюць да размовы прадстаўнікоў амбасады.
(Карэспандэнтка: ) “Ці выходзіў амбасадар, ці прадстаўнік амбасады да вас?”
(Тамілінас: ) “Не, мы ўсё яшчэ чакаем, ніхто не прыходзіў. Ніякай рэакцыі ня было.”
(Карэспандэнтка: ) “Як вы думаеце, чаму яны не выходзяць да вас?”
(Тамілінас: ) “Я думаю, што большасьць зь іх хацелі бы самі тут стаяць, таму яны і баяцца – саромеюцца.”
На пытаньне адносна пікетаў прэсавы прадстаўнік амбасады Беларусі ў Літве раней адказваў, што “не пасьпявае нават і паглядзець на пікет, бо вельмі шмат працы”. Апошнімі днямі з амбасады Беларусі гучаць абяцаньні сустрэцца, якія штодня адкладаюцца на наступны дзень.
Пікетоўшчыкі трымаюць плякаты, якія былі на акцыях у Менску, заклікі на розных мовах “Свабоду палітзьняволеным!”, а таксама вялікія лісты са сьпісамі пакараных за ўдзел у акцыях пратэсту.
(Ніка, студэнтка: ) “Да нас прыходзіць шмат розных людзей, шукаюць сяброў. Быў вось і чалавек з Гішпаніі, ён шукаў свайго сябра, затрыманыя ж былі ня толькі беларускія грамадзяне”.
Валянцёр з Італіі, які працуе ў Коўне ў арганізацыі для інвалідаў, распавёў, што быў у Беларусі, і цяпер прыяжджае на пікеты ў Вільні, калі толькі можа.
(Альбэрта: ) “Я б хацеў зрабіць яшчэ больш для свабоды Беларусі. Я падтрымліваю нашых братоў. Беларусы для нас браты, яны таксама ў Эўропе, толькі ня маюць свабоды. Амаль усе мае сябры ў Беларусі пасьля масавых пратэстаў выключаныя з унівэрсытэтаў, многія ў турмах. Пра некаторых дасюль нават не вядома, дзе яны”.
Адзін з арганізатараў, Томас Тамілінас з Цэнтру аб''яднаных беларускіх ініцыятываў, кажа, што пікеты, якія трываюць больш за два тыдні, будуць працягвацца.
Ні на перададзеныя звароты, ні на ліст літоўскіх парлямэнтароў дасюль ніякага адказу ад амбасады Беларусі ў Літве ня было. Кожны дзень удзельнікі пікету запрашаюць да размовы прадстаўнікоў амбасады.
(Карэспандэнтка: ) “Ці выходзіў амбасадар, ці прадстаўнік амбасады да вас?”
(Тамілінас: ) “Не, мы ўсё яшчэ чакаем, ніхто не прыходзіў. Ніякай рэакцыі ня было.”
(Карэспандэнтка: ) “Як вы думаеце, чаму яны не выходзяць да вас?”
(Тамілінас: ) “Я думаю, што большасьць зь іх хацелі бы самі тут стаяць, таму яны і баяцца – саромеюцца.”
На пытаньне адносна пікетаў прэсавы прадстаўнік амбасады Беларусі ў Літве раней адказваў, што “не пасьпявае нават і паглядзець на пікет, бо вельмі шмат працы”. Апошнімі днямі з амбасады Беларусі гучаць абяцаньні сустрэцца, якія штодня адкладаюцца на наступны дзень.
