Цэнтар Вялейкі не сустракае прыежджых афішамі з абвесткай пра фэстываль. Ля ўваходу ў Палац культуры зусім няшмат людзей: найперш удзельнікі, якія п''ючы піва з бутэрбродамі чакаюць пачатку гала-канцэрту і абвяшчэньня вынікаў конкурсу.
Я скарыстаў паўзу, каб дазнацца чаму у праграме няма незалежных вялейскіх бардаў. Грамадзкі актывіст Аляксей Сюдак прывёў, напрыклад, вядомага далёка па-за межамі Вялейкі барда Алеся Наркевіча:
“Яны баяцца, што Наркевіч прасьпявае песьню пра бел-чырвона-белыя сьцягі. У прынцыпе, нават калі ладзіць такі фэст на ўзроўні Вялейскага раёну, тут ёсьць каму выступіць. Толькі хто зараз там удзельнічае – я ня ведаю”.
Карэспандэнт: “Сходзім разам?”
Сюдак: “Сходзім”.
Адзін з выступоўцаў – Сяргей Паўлоўскі – быў прадстаўлены такім азначэньнем: “старшыня аргкамітэту, начальнік аддзелу культуры Вялейскага райвыканкаму, паэт”.
“Шаноўнае спадарства, мы чулі шмат вартых слыху вершаў, харошых песень”.
Дзяўчына (сьпявае): “Я не магу жыць без каханьня, ну ты ж пачуй маё прызнаньне”.
Карэспандэнт: “Разам у імпрэзе ўзялі ўдзел 18 паэтаў і 14 бардаў. У часе акустычнага выступу маладога гурту адзін з выканаўцаў раптоўна спыніў граць, паказаў непрыстойны жэст, і пакінуў сцэну. Ужо на вуліцы ён патлумачыў:
“Для Лукашэнкі не сьпяваю. Гэта проста дзеля яго ўсё арганізавана”.
Наведаўшы на невялікі час імпрэзу, вялейскі бард Алесь Наркевіч пракамэнтаваў: “У прынцыпе, я ня супраць браць удзел у культурніцкіх імпрэзах, арганізаваных уладамі. Але каб жа дакладна ведаць, што яны будуць па-за ідэалёгіяй”.
Андрэй Мельнікаў: "Аўтарская песьня не павінна быць для "расслабону", 18.09.2007 Гомель: бардам не дазволілі ладзіць канцэрт у доме культуры, 23.06.2007
Я скарыстаў паўзу, каб дазнацца чаму у праграме няма незалежных вялейскіх бардаў. Грамадзкі актывіст Аляксей Сюдак прывёў, напрыклад, вядомага далёка па-за межамі Вялейкі барда Алеся Наркевіча:
“Яны баяцца, што Наркевіч прасьпявае песьню пра бел-чырвона-белыя сьцягі. У прынцыпе, нават калі ладзіць такі фэст на ўзроўні Вялейскага раёну, тут ёсьць каму выступіць. Толькі хто зараз там удзельнічае – я ня ведаю”.
Карэспандэнт: “Сходзім разам?”
Сюдак: “Сходзім”.
Адзін з выступоўцаў – Сяргей Паўлоўскі – быў прадстаўлены такім азначэньнем: “старшыня аргкамітэту, начальнік аддзелу культуры Вялейскага райвыканкаму, паэт”.
“Шаноўнае спадарства, мы чулі шмат вартых слыху вершаў, харошых песень”.
Дзяўчына (сьпявае): “Я не магу жыць без каханьня, ну ты ж пачуй маё прызнаньне”.
Карэспандэнт: “Разам у імпрэзе ўзялі ўдзел 18 паэтаў і 14 бардаў. У часе акустычнага выступу маладога гурту адзін з выканаўцаў раптоўна спыніў граць, паказаў непрыстойны жэст, і пакінуў сцэну. Ужо на вуліцы ён патлумачыў:
“Для Лукашэнкі не сьпяваю. Гэта проста дзеля яго ўсё арганізавана”.
Наведаўшы на невялікі час імпрэзу, вялейскі бард Алесь Наркевіч пракамэнтаваў: “У прынцыпе, я ня супраць браць удзел у культурніцкіх імпрэзах, арганізаваных уладамі. Але каб жа дакладна ведаць, што яны будуць па-за ідэалёгіяй”.
Андрэй Мельнікаў: "Аўтарская песьня не павінна быць для "расслабону", 18.09.2007 Гомель: бардам не дазволілі ладзіць канцэрт у доме культуры, 23.06.2007