Спадарыня: “Як і любога нармальнага чалавека – цікавяць”.
Карэспандэнт: “А вы разьбіраецеся, калі кажуць “столькі і столькі тон сабралі”, – гэта шмат ці няшмат?”
Спадарыня: “Калі параўноўваем лічбы з Заходняй Эўропай, тады разумеем, а калі не параўноўваем, тады пагаджаемся”.
Карэспандэнт: “Як вы думаеце, а калі сёлета зьбяруць менш хлеба, то на Камароўцы будзе менш хлеба прадавацца?”
Спадарыня: “Ну, гэта непрадказальна...”
Карэспандэнт: “А вы як лічыце?”
Спадарыня: “Спэкуляцыя будзе большая”.
Карэспандэнт: “Скажыце, ці цікавяць вас вынікі бітвы за ўраджай?”
Спадар: “Мяне цікавіць, што я буду есьці, а хто там з кім б’ецца – гэта іх справа. Сьмешна гэта проста. На тону больш, на тону менш – усё гэта насамрэч ерунда”.
Іншы спадар: “Колькі будзе, столькі добра. Гэтыя спэцыфічныя нутраныя паказьнікі ў галіне нікога наагул не павінны датычыцца. Яны павінны датычыцца адмыслоўцаў, якія гэтым займаюцца, а нас павінна хваляваць, ёсьць у нас хлеб у краме ці няма. Вось і ўсё”.
Карэспандэнт: “Як вы думаеце, калі менш зьбяруць хлеба, у нас у крамах будзе менш хлеба?”
Дзяўчына: “Не. Усё адно закупяць”.
Карэспандэнт: “А вы ведаеце, колькі ў нас штогод купляецца за мяжой хлеба, а колькі свайго?”
Дзяўчына: “Здаецца, больш за мяжой купляецца”.
Карэспандэнт: “А вас гэта ў прынцыпе хвалюе, адкуль хлеб бярэцца?”
Дзяўчына: “Не”.
Карэспандэнт: “А вы разьбіраецеся, калі кажуць “столькі і столькі тон сабралі”, – гэта шмат ці няшмат?”
Спадарыня: “Калі параўноўваем лічбы з Заходняй Эўропай, тады разумеем, а калі не параўноўваем, тады пагаджаемся”.
Карэспандэнт: “Як вы думаеце, а калі сёлета зьбяруць менш хлеба, то на Камароўцы будзе менш хлеба прадавацца?”
Спадарыня: “Ну, гэта непрадказальна...”
Карэспандэнт: “А вы як лічыце?”
Спадарыня: “Спэкуляцыя будзе большая”.
Карэспандэнт: “Скажыце, ці цікавяць вас вынікі бітвы за ўраджай?”
Спадар: “Мяне цікавіць, што я буду есьці, а хто там з кім б’ецца – гэта іх справа. Сьмешна гэта проста. На тону больш, на тону менш – усё гэта насамрэч ерунда”.
Іншы спадар: “Колькі будзе, столькі добра. Гэтыя спэцыфічныя нутраныя паказьнікі ў галіне нікога наагул не павінны датычыцца. Яны павінны датычыцца адмыслоўцаў, якія гэтым займаюцца, а нас павінна хваляваць, ёсьць у нас хлеб у краме ці няма. Вось і ўсё”.
Карэспандэнт: “Як вы думаеце, калі менш зьбяруць хлеба, у нас у крамах будзе менш хлеба?”
Дзяўчына: “Не. Усё адно закупяць”.
Карэспандэнт: “А вы ведаеце, колькі ў нас штогод купляецца за мяжой хлеба, а колькі свайго?”
Дзяўчына: “Здаецца, больш за мяжой купляецца”.
Карэспандэнт: “А вас гэта ў прынцыпе хвалюе, адкуль хлеб бярэцца?”
Дзяўчына: “Не”.
