У 2006 годзе на ўліку Магілёўскай станцыі пераліваньня крыві знаходзілася каля 8,5 тысяч донараў. Дзеля параўнаньня: на Берасьцейшчыне — 14 тысяч, на Віцебшчыне — 17 тысяч.
Начальнік Магілёўскай станцыі пераліваньня крыві Барыс Гольдынберг тлумачыць гэткую розьніцу ў донарскай статыстыцы вышэйшымі патрабаваньнямі да здароўя донараў. У Магілёве найменш бракаванай крыві, зазначае спадар Гольдынберг.
Пасьля адмены сацыяльных ільготаў людзі сталі менш зацікаўленымі ў донарстве.
“У нас чэрвень, ліпень, жнівень і верасень — паводле папярэдняга запісу практычна застаецца палова месцаў пустых. Відаць, дзяржава перасьледавала нейкія канкрэтныя мэты, але трэба было паклапаціцца, каб захаваць сам прынцып такой сацыяльнай зьявы, як донарства”, — лічыць Гольдынберг.
На донарства ўплываюць і іншыя праблемы. Ня ўсе ахвочыя здаваць кроў адпавядаюць неабходным крытэрам:
“Даводзіцца працэнтам дзесяці тых, хто прыйшоў да нас здаваць кроў, адмаўляць у прыёме. Мы лічым, што гэта зьвязана зь недастатковым харчаваньнем людзей, гэта зьвязана зь недатрымоўваньнем нейкіх рэжымных умоваў паводзінаў, гэта зьвязана з адхіленьнем у нейкіх паказьніках”, — зазначае Барыс Гольдэнберг.
Магілёўская станцыя пераліваньня крыві зьвярнулася да аблвыканкаму з просьбай адрасна дапамагаць ганаровым донарам — кампэнсоўваць транспартныя выдаткі, даваць прэміі на працы.
Акрамя таго, Барыс Гольдынберг разьлічвае на дапамогу “Чырвонага крыжа”.
Ініцыятар страйку донараў і кіраўнік арганізацыйнага камітэту, які стварае фонд для донараў “Кропля жыцьця”, Ігар Каваленка кажа:
“Дзяржава ня ведае, што рабіць з донарствам. Калі мы выступаем зь нейкімі ініцыятывамі да ўраду і Міністэрства аховы здароўя з сваімі прапановамі пра тое, як людзей прыцягнуць да донарства, усе чыноўнікі ігнаруюць нашы прапановы, бо разглядаюць іх як пагрозу.
Адсутнічае прапаганда донарства як у Магілёве, так і ў краіне наагул. Стан здароўя ў нашых людзей ня дужа добры, пра гэта шмат кажуць, але нічога ня робяць”.
Магілёў: Станцыя пераліваньня крыві пачула патрабаваньні донараў , 13.08.2007
Начальнік Магілёўскай станцыі пераліваньня крыві Барыс Гольдынберг тлумачыць гэткую розьніцу ў донарскай статыстыцы вышэйшымі патрабаваньнямі да здароўя донараў. У Магілёве найменш бракаванай крыві, зазначае спадар Гольдынберг.
Пасьля адмены сацыяльных ільготаў людзі сталі менш зацікаўленымі ў донарстве.
“У нас чэрвень, ліпень, жнівень і верасень — паводле папярэдняга запісу практычна застаецца палова месцаў пустых. Відаць, дзяржава перасьледавала нейкія канкрэтныя мэты, але трэба было паклапаціцца, каб захаваць сам прынцып такой сацыяльнай зьявы, як донарства”, — лічыць Гольдынберг.
На донарства ўплываюць і іншыя праблемы. Ня ўсе ахвочыя здаваць кроў адпавядаюць неабходным крытэрам:
“Даводзіцца працэнтам дзесяці тых, хто прыйшоў да нас здаваць кроў, адмаўляць у прыёме. Мы лічым, што гэта зьвязана зь недастатковым харчаваньнем людзей, гэта зьвязана зь недатрымоўваньнем нейкіх рэжымных умоваў паводзінаў, гэта зьвязана з адхіленьнем у нейкіх паказьніках”, — зазначае Барыс Гольдэнберг.
Магілёўская станцыя пераліваньня крыві зьвярнулася да аблвыканкаму з просьбай адрасна дапамагаць ганаровым донарам — кампэнсоўваць транспартныя выдаткі, даваць прэміі на працы.
Акрамя таго, Барыс Гольдынберг разьлічвае на дапамогу “Чырвонага крыжа”.
Ініцыятар страйку донараў і кіраўнік арганізацыйнага камітэту, які стварае фонд для донараў “Кропля жыцьця”, Ігар Каваленка кажа:
“Дзяржава ня ведае, што рабіць з донарствам. Калі мы выступаем зь нейкімі ініцыятывамі да ўраду і Міністэрства аховы здароўя з сваімі прапановамі пра тое, як людзей прыцягнуць да донарства, усе чыноўнікі ігнаруюць нашы прапановы, бо разглядаюць іх як пагрозу.
Адсутнічае прапаганда донарства як у Магілёве, так і ў краіне наагул. Стан здароўя ў нашых людзей ня дужа добры, пра гэта шмат кажуць, але нічога ня робяць”.
Магілёў: Станцыя пераліваньня крыві пачула патрабаваньні донараў , 13.08.2007
