На форумах парталу абмяркоўваюць навіну пра упарадкаваньне льготаў – адпаведны законапраект сёньня прынялі дэпутаты Палаты прадстаўнікоў. Камэнтары:
“Дык як могуць льготнікі карыстацца льготамі незаслужана? Нелягічна! Калі чалавек льготнік, значыцца, яму належаць льготы”.
“Скончыліся льготы для ўсіх. Засталіся льготы для самых-самых”.
“Ну што, спадарства пэнсіянэры, ласкава запрашаем са стабільнасьці ў рэальнасьць. Але гэта толькі кветачкі. Калі памятаеце, у квітнеючай Туркмэніі пэнсіі ўвогуле адмянілі”.
“Увесь сьвет плаціць па ўсясьветных коштах за энэрганосьбіты, але пры гэтым ва ўсім сьвеце льготы для студэнтаў ёсьць. А мы – асаблівыя, канечне”.
Палітоляг піша у сваім блогу: “Мая мама была малалетнім вязьнем фашыстоўскага канцлягеру. У гэтых людзей, чыё здароўе было аднятае вайной, цяпер аднялі й лекі”.
Адзін з чытачоў блога камэнтуе: “Мяне заінтрыгавалі ў гэтым кантэксьце цынічныя словы Пяткевіч: “Удзячнасьць людзям, якія маюць неякія заслугі перад краінай, іх мацерам і сем’ям не вымяряецца льготамі. Гэта розныя рэчы”. Цікава, а чым тады яшчэ вымяраецца ўдзячнасьць нашае дзяржавы да такіх людзей?”
Блогер з нагоды адмены льготаў для студэнтаў разважае: “Некалькі дзён таму чытаў пра тое, што дэпутаты супраць скасаваньня льготаў. Тое ж самае мне казаў сябра, які наведваў парлямэнт 2 тыдні таму з экскурсіяй. Яны тады дэпутатам пытаньне задалі. І што бачым: 101 - ЗА “працьвятаюшчую біларусь”, 1 супраць. Толькі 1 выказаўся супраць. Навошта тады ўвогуле патрэбныя гэтыя дэпутаты?»
У гасьцявой кнізе можна знайсьці такі запіс: “Шаноўная адміністрацыя сайту! Чаму на карцінцы да разьдзелу “Культура” – выява праваслаўнага сьвятара? Здаецца, Беларусь – шматканфэсійная й сьвецкая дзяржава, і мне, як каталічцы, непрыемна паўсюль бачыць толькі прадстаўнікоў праваслаўнай рэлігіі. Давайце будзем неперадузята ставіцца да такіх далікатных пытаньняў. Культура асабіста ў мяне асацыюецца ня з царквой, а з музэем альбо тэатрам”.
У ЖЖ-суполцы зьявіліся два актуальныя каляжы пад агульнай назвай “Пытайцеся ў крамах гораду”. Адзін каляж уяўляе сабой вокладку кніжкі “Мікола Статкевіч “На свабоду з чыстым сумленьнем”. Другі каляж 00 вокладка CD “Рускі шансон. Малое Сітна” з выявай Паўла Севярынца. Некалькі камэнтароў удзельнікаў суполкі:
“Рускі шансон і Паша зусім ня вяжуцца”.
“Гэтак яму лягчэй будзе данесьці свае ідэі да прасьцейшага чалавека”.
“Дык як могуць льготнікі карыстацца льготамі незаслужана? Нелягічна! Калі чалавек льготнік, значыцца, яму належаць льготы”.
“Скончыліся льготы для ўсіх. Засталіся льготы для самых-самых”.
“Ну што, спадарства пэнсіянэры, ласкава запрашаем са стабільнасьці ў рэальнасьць. Але гэта толькі кветачкі. Калі памятаеце, у квітнеючай Туркмэніі пэнсіі ўвогуле адмянілі”.
“Увесь сьвет плаціць па ўсясьветных коштах за энэрганосьбіты, але пры гэтым ва ўсім сьвеце льготы для студэнтаў ёсьць. А мы – асаблівыя, канечне”.
Палітоляг піша у сваім блогу: “Мая мама была малалетнім вязьнем фашыстоўскага канцлягеру. У гэтых людзей, чыё здароўе было аднятае вайной, цяпер аднялі й лекі”.
Адзін з чытачоў блога камэнтуе: “Мяне заінтрыгавалі ў гэтым кантэксьце цынічныя словы Пяткевіч: “Удзячнасьць людзям, якія маюць неякія заслугі перад краінай, іх мацерам і сем’ям не вымяряецца льготамі. Гэта розныя рэчы”. Цікава, а чым тады яшчэ вымяраецца ўдзячнасьць нашае дзяржавы да такіх людзей?”
Блогер з нагоды адмены льготаў для студэнтаў разважае: “Некалькі дзён таму чытаў пра тое, што дэпутаты супраць скасаваньня льготаў. Тое ж самае мне казаў сябра, які наведваў парлямэнт 2 тыдні таму з экскурсіяй. Яны тады дэпутатам пытаньне задалі. І што бачым: 101 - ЗА “працьвятаюшчую біларусь”, 1 супраць. Толькі 1 выказаўся супраць. Навошта тады ўвогуле патрэбныя гэтыя дэпутаты?»
У гасьцявой кнізе можна знайсьці такі запіс: “Шаноўная адміністрацыя сайту! Чаму на карцінцы да разьдзелу “Культура” – выява праваслаўнага сьвятара? Здаецца, Беларусь – шматканфэсійная й сьвецкая дзяржава, і мне, як каталічцы, непрыемна паўсюль бачыць толькі прадстаўнікоў праваслаўнай рэлігіі. Давайце будзем неперадузята ставіцца да такіх далікатных пытаньняў. Культура асабіста ў мяне асацыюецца ня з царквой, а з музэем альбо тэатрам”.
У ЖЖ-суполцы зьявіліся два актуальныя каляжы пад агульнай назвай “Пытайцеся ў крамах гораду”. Адзін каляж уяўляе сабой вокладку кніжкі “Мікола Статкевіч “На свабоду з чыстым сумленьнем”. Другі каляж 00 вокладка CD “Рускі шансон. Малое Сітна” з выявай Паўла Севярынца. Некалькі камэнтароў удзельнікаў суполкі:
“Рускі шансон і Паша зусім ня вяжуцца”.
“Гэтак яму лягчэй будзе данесьці свае ідэі да прасьцейшага чалавека”.
