Спадарыня: “Я вам адкажу: асабліва мне дарагі Вялікдзень і Дзень Перамогі. Мне дзесяць гадоў было, калі нас білі, душылі, вешалі, палілі. Мой бацька быў у партызанскім атрадзе, мы сядзелі ў зямлянках галодныя, пілі ваду гнілую. А цяпер мы жывем цудоўна”.
Карэспандэнтка: “Якое сьвята для вас самае галоўнае?”
Спадарыня: “Новы год і дні нараджэньня дзяцей”.
Юначка: “Для мяне найбліжэйшыя сьвяты, якія адзначаем усёй краінай, усе разам. Да прыкладу, Новы год, Дзень Перамогі, якія вельмі важныя для Беларусі”.
Спадар: “Усе сьвяты добрыя. Да прыкладу, дзень нараджэньня, Новы год”.
Спадарыня: “Я, як чалавек веруючы, найбольш люблю Вялікдзень і Каляды. Ну і, канечне, Дзень Перамогі. Бо мне падаецца, што мы гэтаму сьвяту абавязаныя, і лічу яго галоўным сьвятам у траўні”. Спадар: “Дзень нараджэньня мамы. А астатняе — толькі пустая трата грошай. Лепш бы людзям грошы давалі й жыць давалі”.
Юначка: “Ведаеце, 9 Траўня зьяўляецца для мяне такім сьвятам, а таксама Дзень Незалежнасьці. Менавіта гэтыя два сьвяты для мяне важныя, бо гэта незалежнасьць маёй дзяржавы, маёй краіны. І на сёньня незалежнасьць Беларусі вельмі цаню”.
Карэспандэнтка: “Якое сьвята для вас самае галоўнае?”
Юнак: “Нават ня ведаю. Магчыма, Новы год, бо гэта чаканьне нейкага сьвята і цуду. А ўсе астатнія сьвяты занадта афіцыёзныя”.
Спадарыня: “Дзень нараджэньня майго ўнука”.
Спадар: “Я згодны, што і 9 Траўня, Дзень Перамогі. Гэта галоўнае сьвята. Звычайна гэта таксама Новы год, але Дзень Перамогі — гэта сьвята кожнага савецкага грамадзяніна, у каго бацькі й дзяды ваявалі й нават загінулі”.
Юначка: “Нават ня ведаю. Ну, звычайна віншуюць з Новым годам, з Днём Перамогі, Вялікаднем. Вось такое — самае, самае”.
Юнак: “Я люблю 9 Траўня, Новы год і свой дзень нараджэньня, вядома”.
