Мажэйка: “Перакананы, што свабоду друку сёньня ў Беларусі нельга гарантаваць ніякімі законамі, дэкрэтамі ці ўказамі. А атрымаць права на свабоду інфармацыі, я лічу, мы можам толькі дзякуючы вялікай колькасьці людзей, для якіх, хай сабе і крыўдная, але аб’ектыўнасьць, хай сабе крыўдная, але праўда, значна даражэйшая за салодкі псэўдапазытыў дзяржаўнай прапаганды.
І тут, я лічу, мы павінны спадзявацца толькі на асабістую пазыцыю кожнага. Нягледзячы на ціск з боку ўлады, нягледзячы на пагрозы, трэба выдаваць газэты, ствараць сайты, радыё, тэлебачаньне, выдаваць кнігі і нават улёткі, і быць гатовымі да абароны іх перад пагрозамі з боку дзяржавы”.
Няроўны: “Я лічу, што без зьмены кіраўніцтва Беларусі нічога, амаль нічога ня можа атрымацца. А калі будзе выкананы першы пункт, то трэба мяняць законы, якія гэтае кіраўніцтва выпрацоўвала і так старанна прымала.
Трэба яшчэ падвышаць і прававую культур насельніцтва, каб людзі разумелі каштоўнасьць свабодных СМІ і свабоды друку”.
Старыкевіч: “Для гэтага патрэбнае адно – каб улада не рабіла нічога, каб яна не перашкаджала. І свабода друку будзе забясьпечаная. Гэтага дастаткова”.
І тут, я лічу, мы павінны спадзявацца толькі на асабістую пазыцыю кожнага. Нягледзячы на ціск з боку ўлады, нягледзячы на пагрозы, трэба выдаваць газэты, ствараць сайты, радыё, тэлебачаньне, выдаваць кнігі і нават улёткі, і быць гатовымі да абароны іх перад пагрозамі з боку дзяржавы”.
Няроўны: “Я лічу, што без зьмены кіраўніцтва Беларусі нічога, амаль нічога ня можа атрымацца. А калі будзе выкананы першы пункт, то трэба мяняць законы, якія гэтае кіраўніцтва выпрацоўвала і так старанна прымала.
Трэба яшчэ падвышаць і прававую культур насельніцтва, каб людзі разумелі каштоўнасьць свабодных СМІ і свабоды друку”.
Старыкевіч: “Для гэтага патрэбнае адно – каб улада не рабіла нічога, каб яна не перашкаджала. І свабода друку будзе забясьпечаная. Гэтага дастаткова”.