Слухаць:
Карэспандэнтка: “Як зьмянілася Вашае жыцьцё, дабрабыт за апошнія тры месяцы?”
Спадар: “Ніяк не зьмянілася. Што было, тое і засталося. Мо якія капейкі розьніцы зьявіліся, але я іх не заўважыў”.
Спадарыня: “Усё незаўважна падаражэла, і жыць стала цяжэй. Проста пакрысе, але ўсё падаражэла”.
Спадар: “Квартплаты крыху былі падвышаныя, але я думаю, што гэта зьвязана з умовамі надвор’я. Таму я пакуль асабліва не асьцерагаюся”.
Спадарыня: “Па-мойму, ні лепш, ні горш ня стала. Квартплата крыху большая стала, дык і заробкі падвысілі. Як у нас, на дзяржслужбе, дык у нас што ўзялі, тое і аддалі”.
Юнак: “Я асабіста не адчуў, а што тычыцца бацькоў, дык яны заўжды наракаюць. Я ўжо да гэтага прызвычаіўся і не зважаю”.
Спадарыня: “Матэрыяльны дабрабыт пагоршыўся. Ён заўжды пагаршаецца, ня толькі ў зьвязку з падвышэньнем коштаў на энэрганосьбіты. У нас непамерныя падаткі, малыя заробкі. Мяне, праўду сказаць, утрымлівае мая дачка, усю нашую сям’ю. А яна працуе ня тут, ня ў Беларусі. Дзякуй Богу”.
Юнак: “Мой стан, пэўна, не зьмяніўся ніяк, бо я ня ежджу на машыне і не набываю паліва. Але людзі кажуць, што ў гэтым кірунку пагоршала”.
Карэспандэнтка: “Як зьмянілася Вашае жыцьцё ад пачатку году?”
Спадар: “Ад пачатку году мала што зьмянілася, але крыху падвысілася квартплата, падаражэлі некаторыя тавары — кошты растуць, як і расьлі. Што да заробку — не зьмянілася нічога”.
Юначка: “Мне цяжка цяпер, бо плата за навучаньне вырасла, квартплата вырасла. Але думалі, што будзе нашмат цяжэй”.
Спадар: “Мне падаецца, што тавары падаражэлі, а грашовага паляпшэньня няма. Прынамсі, я ня бачу”.
Юнак: “Здаецца, што гэта ўсё насамрэч завуалявана. І мы адчуем усё гэта праз год, праз паўтара году. Вось тады будуць і камунальныя паслугі, і паслугі транспарту, і іншыя. А цяпер, каб у грамадзтве быў спакой, нічога істотна не падвышаюць”.
Карэспандэнтка: “Як зьмянілася Вашае жыцьцё, дабрабыт за апошнія тры месяцы?”
Спадар: “Ніяк не зьмянілася. Што было, тое і засталося. Мо якія капейкі розьніцы зьявіліся, але я іх не заўважыў”.
Спадарыня: “Усё незаўважна падаражэла, і жыць стала цяжэй. Проста пакрысе, але ўсё падаражэла”.
Спадар: “Квартплаты крыху былі падвышаныя, але я думаю, што гэта зьвязана з умовамі надвор’я. Таму я пакуль асабліва не асьцерагаюся”.
Спадарыня: “Па-мойму, ні лепш, ні горш ня стала. Квартплата крыху большая стала, дык і заробкі падвысілі. Як у нас, на дзяржслужбе, дык у нас што ўзялі, тое і аддалі”.
Юнак: “Я асабіста не адчуў, а што тычыцца бацькоў, дык яны заўжды наракаюць. Я ўжо да гэтага прызвычаіўся і не зважаю”.
Спадарыня: “Матэрыяльны дабрабыт пагоршыўся. Ён заўжды пагаршаецца, ня толькі ў зьвязку з падвышэньнем коштаў на энэрганосьбіты. У нас непамерныя падаткі, малыя заробкі. Мяне, праўду сказаць, утрымлівае мая дачка, усю нашую сям’ю. А яна працуе ня тут, ня ў Беларусі. Дзякуй Богу”.
Юнак: “Мой стан, пэўна, не зьмяніўся ніяк, бо я ня ежджу на машыне і не набываю паліва. Але людзі кажуць, што ў гэтым кірунку пагоршала”.
Карэспандэнтка: “Як зьмянілася Вашае жыцьцё ад пачатку году?”
Спадар: “Ад пачатку году мала што зьмянілася, але крыху падвысілася квартплата, падаражэлі некаторыя тавары — кошты растуць, як і расьлі. Што да заробку — не зьмянілася нічога”.
Юначка: “Мне цяжка цяпер, бо плата за навучаньне вырасла, квартплата вырасла. Але думалі, што будзе нашмат цяжэй”.
Спадар: “Мне падаецца, што тавары падаражэлі, а грашовага паляпшэньня няма. Прынамсі, я ня бачу”.
Юнак: “Здаецца, што гэта ўсё насамрэч завуалявана. І мы адчуем усё гэта праз год, праз паўтара году. Вось тады будуць і камунальныя паслугі, і паслугі транспарту, і іншыя. А цяпер, каб у грамадзтве быў спакой, нічога істотна не падвышаюць”.
