Уладзімер Канаплёў заявіў:
“Мы не напрошваемся. І ўсе павінны пра гэта ведаць. Мы не напрошваемся ў Раду Эўропы, у Парлямэнцкую Асамблею. Заўсёды патрэбна мець уласны гонар і ўласны твар. І мы ня можам пакорліва падпарадкоўвацца ўсяму таму, што ставяць перад намі. Атрымліваецца такая крыху аднабаковая пазыцыя.
Калі я яшчэ толькі пачаў размову са старшынём ПАРЭ Рэнэ ван дэр Ліндэнам, я казаў яму, што зрухі павінны быць з абодвух бакоў. Але ў лісьце, які я атрымаў ад яго пасьля наведваньня ім Беларусі, зьмяшчаецца толькі просьба да нас — зрабіце тое і тое.
Я лічу, што ўсе нашыя законы адпавядаюць міжнароднаму ўзроўню. А калі нешта канкрэтна не падыходзіць, дык гэта мы гатовыя абмяркоўваць”.
Статус спэцыяльна запрошанага быў замарожаны для Беларусі 13 студзеня 1997 году — як рэакцыя на шматлікія парушэньні падчас правядзеньня рэфэрэндуму ў лістападзе 1996 году.
“Мы не напрошваемся. І ўсе павінны пра гэта ведаць. Мы не напрошваемся ў Раду Эўропы, у Парлямэнцкую Асамблею. Заўсёды патрэбна мець уласны гонар і ўласны твар. І мы ня можам пакорліва падпарадкоўвацца ўсяму таму, што ставяць перад намі. Атрымліваецца такая крыху аднабаковая пазыцыя.
Калі я яшчэ толькі пачаў размову са старшынём ПАРЭ Рэнэ ван дэр Ліндэнам, я казаў яму, што зрухі павінны быць з абодвух бакоў. Але ў лісьце, які я атрымаў ад яго пасьля наведваньня ім Беларусі, зьмяшчаецца толькі просьба да нас — зрабіце тое і тое.
Я лічу, што ўсе нашыя законы адпавядаюць міжнароднаму ўзроўню. А калі нешта канкрэтна не падыходзіць, дык гэта мы гатовыя абмяркоўваць”.
Статус спэцыяльна запрошанага быў замарожаны для Беларусі 13 студзеня 1997 году — як рэакцыя на шматлікія парушэньні падчас правядзеньня рэфэрэндуму ў лістападзе 1996 году.
