“Гэтым указам улады адкідаюць наша эканамічнае жыцьцё на ўзровень 1987 году, калі ЦК КПСС прыняў пастанову аб індывідуальнай працоўнай дзейнасьці. У прадпрымальнікаў ёсьць толькі адзін шлях: змагацца за адмену гэтага ўказу, бо палепшыць яго немагчыма”.
Леў Марголін, прадпрымальнік – пра ўказ прэзыдэнта, які дазваляе дробным прадпрымальнікам браць наёмнымі работнікамі толькі сваякоў.
“Мы спадзяемся зусім хутка падпісаць пагадненьне зь Беларусьсю аб стварэньні адзінай рэгіянальнай сыстэмы СПА”.
Уладзімер Міхайлаў, галоўнакамандуючы Ваенна-паветраных сілаў Расеі.
“Яна пачала тлумачыць, што на гэтым усё — маўляў, жыцьцё ўжо ў прынцыпе скончана. Казала, што мяне чакае толькі турма і сумота, і калі я буду займацца палітычнай справай, то я ніколі не пабачу жаночага шчасьця. На што я ўсьміхнулася, бо часу не было, празьвінеў званок”.
Наста Палажанка , моладзевая актывістка – пра размову з псыхолягам пасьля допыту следчым пракуратуры.
“У мяне вісяць паштоўкі, у мяне вісяць партрэты некаторых палітвязьняў, вісіць рэкляма адной газэты ў колерах нацыянальнага сьцягу. Калі ў чарговы раз ад мяне патрабавалі гэта зьняць, я адказаў: калі вам трэба, самі і здымайце, але я вас потым з-за гэтага праслаўлю. Ці абвяшчайце мне спагнаньне. І яны адчапіліся. Немагчыма запалохаць чалавека, якому няма чаго баяцца. Хай яны баяцца, ім ёсьць чаго”.
Мікола Статкевіч, сацыял-дэмакратычны палітык, які адбывае пакараньне абмежаваньнем волі – пра ўмовы ягонага ўтрыманьня.
“З 100 мільёнаў тон, якія праходзяць праз і ў Беларусь, мы мяркуем, што на 50 мільёнаў трэба нафтавікам прапанаваць іншы маршрут”.
Сямён Вайншток, кіраўнік расейскай кампаніі “Транснафта”.
“Горш стала. Але выходзім на іншыя рынкі. Не Расеяй адзінай... У Казахстан стараемся, Кіргізію, Абхазію... З Іранам вядзем перамовы. Туды, на Ўсход...”
Аляксандар Наркевіч, начальнік аддзелу маркетынгу і збыту Гарадзейскага цукровага камбінату – пра становішча прадпрыемства ў новай сытуацыі на рынку цукру.
“На працягу двух месяцаў 2007 году адзіны чалавек, які разьюшана пратэставаў супраць пагаршэньня жыцьця, падвышэньня коштаў на энэрганосьбіты – гэта быў Лукашэнка”.
Уладзімер Падгол, палітоляг – у перадачы “Праскі акцэнт”.
“Гэта не нэалібэральная мадэль дзяржавы, у якой “няма рук”, якая ня можа нічога даць. У гэтай дзяржава рукі ёсьць, і яны робяць усё. І павінны рабіць усё”.
Аляксей Пікулік, палітоляг – у перадачы «Праскі акцэнт».
“Калі гэта ня здарыцца сёньня ці заўтра, мы, паводле беларускай завядзёнкі, пачынаем верыць у тое, што гэта ня здарыцца ніколі”.
Віталь Сіліцкі, палітоляг – у перадачы “Праскі акцэнт”.
“Я быў у міністэрстве, мне паказвалі й гаварылі, што прапануюць розныя рэвізоры “зьверху”. Па-першае, нават выключыць з праграмы п’есу “Тутэйшыя” Янкі Купалы — вось такі падарунак да юбілею Янкі Купалы і Якуба Коласа. Выключыць аповесьць Васіля Быкава “Аблава”, усю паэзію Рыгора Барадуліна. Такога ніколі не было, нават у савецкі пэрыяд. Як гэта так, каб народныя пісьменьнікі, іхныя творы разыходзіліся з ідэалёгіяй дзяржавы? Значыць, дзяржава неяк ня так складзеная”.
Алесь Лозка, старшыня Таварыства беларускай школы – пра праекты новых падручнікаў па беларускай літаратуры.
“Проста прыйшлі да нас у школу й зьнялі з заняткаў, павялі, як нейкіх крымінальнікаў. Наша завуч кажа: ну куды вы ўжо ўлезьлі, крымінальнікі вы гэткія. Ніколі ў нас не было праблемаў зь міліцыяй, а тым больш з КДБ. І тут цяпер прыйшлі, зьнялі з заняткаў, як мы быццам якіясьці ворагі народу”.
Жлобінскі школьнік – пра допыты ў КДБ.
“Мы дынамічна разьвіваемся як прававая дзяржава. ЗША спатрэбіліся 150—200 гадоў, каб іх канстытуцыйныя нормы сапраўды адпавядалі ўсім стандартам, уключна з удзелам жанчын у выбарах, раўнапраўю паводле колеру скуры і гэтак далей. Мы ў гэтым сэнсе разьвіваемся сямімільнымі крокамі”.
Рыгор Васілевіч, старшыня Канстытуцыйнага Суду – з выступу ў дзень Канстытуцыі.
“Мы і надалей зьбіраемся падтрымліваць апазыцыю. Мы будзем назіраць за рэакцыяй Лукашэнкі, за тым, як самымі бліжэйшымі днямі будуць разьвівацца падзеі. Гэта будуць асьвятляць нашы мэдыі. Мы за адкрытасьць у дачыненьнях. І гэта тое, чаго ён, Лукашэнка, баіцца”.
Рональд Пофала, генэральны сакратар ХДС Нямеччыны.
"Злучаныя Штаты Амэрыкі ня маюць ані маральнага, ані палітычнага права на падрыхтоўку справаздачаў аб парушэньнях правоў чалавека ў сьвеце".
Андрэй Папоў, прэсавы сакаратар МЗС Беларусі – пра штогадовы даклад дзярждэпартамэнту ЗША аб становішчы з правамі чалавека ў сьвеце.
“Я лічу сэмінар неабходным, таму што ў дачыненьнях паміж краінамі й арганізацыямі ня ўсё адбываецца адразу”.
Ута Цапф, кіраўнічка працоўнай групы ў справах Беларусі Парлямэнцкай асамблеі АБСЭ – пра сэмінар у Менску з удзелам прадстаўнікоў беларускай улады.
«Я ведаю, што пасьля ад’езду Уты Цапф Вячорку і Сіўчыка пасадзяць у турму, зьявяцца іншыя палітвязьні, і гэта будзе вынікам працы Уты Цапф і яе групы”.
Андрэй Саньнікаў, міжнародны каардынатар грамадзянскай ініцыятывы “Хартыя-97” – пра сэмінар, наладжаны рабочай групай па Беларусі Парлямэнцкай асамблеі АБСЭ.
“І тое, што арыштавалі, і тое, што нечакана выпусьцілі, я зьвязваю зь цьмянасьцю ў галовах цяперашніх уладных людзей, у іх няма яснай канцэпцыі, што рабіць, і, магчыма, грызуцца паміж сабой розныя групоўкі. Адны лічаць, што трэба душыць і лупіць, як і заўсёды. Другія мяркуюць, што трэба хаця б жэсты нейкія рабіць у кірунку Эўропы, таму што будзе зусім кепска".
Вінцук Вячорка, старшыня Партыі БНФ – пра свой арышт і нечанае вызваленьне.
“Беларусь ня мае патрэбы ў адвакаце, але мы як суседзі зацікаўленыя ў тым, каб вярнуць Беларусь да дыялёгу з Эўропай”.
Віктар Юшчанка, прэзыдэнт Украіны – з выступу ў дацкім парлямэнце.
Леў Марголін, прадпрымальнік – пра ўказ прэзыдэнта, які дазваляе дробным прадпрымальнікам браць наёмнымі работнікамі толькі сваякоў.
“Мы спадзяемся зусім хутка падпісаць пагадненьне зь Беларусьсю аб стварэньні адзінай рэгіянальнай сыстэмы СПА”.
Уладзімер Міхайлаў, галоўнакамандуючы Ваенна-паветраных сілаў Расеі.
“Яна пачала тлумачыць, што на гэтым усё — маўляў, жыцьцё ўжо ў прынцыпе скончана. Казала, што мяне чакае толькі турма і сумота, і калі я буду займацца палітычнай справай, то я ніколі не пабачу жаночага шчасьця. На што я ўсьміхнулася, бо часу не было, празьвінеў званок”.
Наста Палажанка , моладзевая актывістка – пра размову з псыхолягам пасьля допыту следчым пракуратуры.
“У мяне вісяць паштоўкі, у мяне вісяць партрэты некаторых палітвязьняў, вісіць рэкляма адной газэты ў колерах нацыянальнага сьцягу. Калі ў чарговы раз ад мяне патрабавалі гэта зьняць, я адказаў: калі вам трэба, самі і здымайце, але я вас потым з-за гэтага праслаўлю. Ці абвяшчайце мне спагнаньне. І яны адчапіліся. Немагчыма запалохаць чалавека, якому няма чаго баяцца. Хай яны баяцца, ім ёсьць чаго”.
Мікола Статкевіч, сацыял-дэмакратычны палітык, які адбывае пакараньне абмежаваньнем волі – пра ўмовы ягонага ўтрыманьня.
“З 100 мільёнаў тон, якія праходзяць праз і ў Беларусь, мы мяркуем, што на 50 мільёнаў трэба нафтавікам прапанаваць іншы маршрут”.
Сямён Вайншток, кіраўнік расейскай кампаніі “Транснафта”.
“Горш стала. Але выходзім на іншыя рынкі. Не Расеяй адзінай... У Казахстан стараемся, Кіргізію, Абхазію... З Іранам вядзем перамовы. Туды, на Ўсход...”
Аляксандар Наркевіч, начальнік аддзелу маркетынгу і збыту Гарадзейскага цукровага камбінату – пра становішча прадпрыемства ў новай сытуацыі на рынку цукру.
“На працягу двух месяцаў 2007 году адзіны чалавек, які разьюшана пратэставаў супраць пагаршэньня жыцьця, падвышэньня коштаў на энэрганосьбіты – гэта быў Лукашэнка”.
Уладзімер Падгол, палітоляг – у перадачы “Праскі акцэнт”.
“Гэта не нэалібэральная мадэль дзяржавы, у якой “няма рук”, якая ня можа нічога даць. У гэтай дзяржава рукі ёсьць, і яны робяць усё. І павінны рабіць усё”.
Аляксей Пікулік, палітоляг – у перадачы «Праскі акцэнт».
“Калі гэта ня здарыцца сёньня ці заўтра, мы, паводле беларускай завядзёнкі, пачынаем верыць у тое, што гэта ня здарыцца ніколі”.
Віталь Сіліцкі, палітоляг – у перадачы “Праскі акцэнт”.
“Я быў у міністэрстве, мне паказвалі й гаварылі, што прапануюць розныя рэвізоры “зьверху”. Па-першае, нават выключыць з праграмы п’есу “Тутэйшыя” Янкі Купалы — вось такі падарунак да юбілею Янкі Купалы і Якуба Коласа. Выключыць аповесьць Васіля Быкава “Аблава”, усю паэзію Рыгора Барадуліна. Такога ніколі не было, нават у савецкі пэрыяд. Як гэта так, каб народныя пісьменьнікі, іхныя творы разыходзіліся з ідэалёгіяй дзяржавы? Значыць, дзяржава неяк ня так складзеная”.
Алесь Лозка, старшыня Таварыства беларускай школы – пра праекты новых падручнікаў па беларускай літаратуры.
“Проста прыйшлі да нас у школу й зьнялі з заняткаў, павялі, як нейкіх крымінальнікаў. Наша завуч кажа: ну куды вы ўжо ўлезьлі, крымінальнікі вы гэткія. Ніколі ў нас не было праблемаў зь міліцыяй, а тым больш з КДБ. І тут цяпер прыйшлі, зьнялі з заняткаў, як мы быццам якіясьці ворагі народу”.
Жлобінскі школьнік – пра допыты ў КДБ.
“Мы дынамічна разьвіваемся як прававая дзяржава. ЗША спатрэбіліся 150—200 гадоў, каб іх канстытуцыйныя нормы сапраўды адпавядалі ўсім стандартам, уключна з удзелам жанчын у выбарах, раўнапраўю паводле колеру скуры і гэтак далей. Мы ў гэтым сэнсе разьвіваемся сямімільнымі крокамі”.
Рыгор Васілевіч, старшыня Канстытуцыйнага Суду – з выступу ў дзень Канстытуцыі.
“Мы і надалей зьбіраемся падтрымліваць апазыцыю. Мы будзем назіраць за рэакцыяй Лукашэнкі, за тым, як самымі бліжэйшымі днямі будуць разьвівацца падзеі. Гэта будуць асьвятляць нашы мэдыі. Мы за адкрытасьць у дачыненьнях. І гэта тое, чаго ён, Лукашэнка, баіцца”.
Рональд Пофала, генэральны сакратар ХДС Нямеччыны.
"Злучаныя Штаты Амэрыкі ня маюць ані маральнага, ані палітычнага права на падрыхтоўку справаздачаў аб парушэньнях правоў чалавека ў сьвеце".
Андрэй Папоў, прэсавы сакаратар МЗС Беларусі – пра штогадовы даклад дзярждэпартамэнту ЗША аб становішчы з правамі чалавека ў сьвеце.
“Я лічу сэмінар неабходным, таму што ў дачыненьнях паміж краінамі й арганізацыямі ня ўсё адбываецца адразу”.
Ута Цапф, кіраўнічка працоўнай групы ў справах Беларусі Парлямэнцкай асамблеі АБСЭ – пра сэмінар у Менску з удзелам прадстаўнікоў беларускай улады.
«Я ведаю, што пасьля ад’езду Уты Цапф Вячорку і Сіўчыка пасадзяць у турму, зьявяцца іншыя палітвязьні, і гэта будзе вынікам працы Уты Цапф і яе групы”.
Андрэй Саньнікаў, міжнародны каардынатар грамадзянскай ініцыятывы “Хартыя-97” – пра сэмінар, наладжаны рабочай групай па Беларусі Парлямэнцкай асамблеі АБСЭ.
“І тое, што арыштавалі, і тое, што нечакана выпусьцілі, я зьвязваю зь цьмянасьцю ў галовах цяперашніх уладных людзей, у іх няма яснай канцэпцыі, што рабіць, і, магчыма, грызуцца паміж сабой розныя групоўкі. Адны лічаць, што трэба душыць і лупіць, як і заўсёды. Другія мяркуюць, што трэба хаця б жэсты нейкія рабіць у кірунку Эўропы, таму што будзе зусім кепска".
Вінцук Вячорка, старшыня Партыі БНФ – пра свой арышт і нечанае вызваленьне.
“Беларусь ня мае патрэбы ў адвакаце, але мы як суседзі зацікаўленыя ў тым, каб вярнуць Беларусь да дыялёгу з Эўропай”.
Віктар Юшчанка, прэзыдэнт Украіны – з выступу ў дацкім парлямэнце.
