Падставай для звароту ў суд стала тое, што разважаючы пра гонар афіцэра, аўтар артыкулу – былы міністар унутраных справаў і спорту, генэрал Юры Сівакоў – спасылаўся на прыклад вядомых палкаводцаў, у тым ліку Гітлера, кажа спадарыня Сьвяцкая.
Сьвяцкая: “Браць Адольфа Гітлера і прапаноўваць ягоныя вытрымкі ў якасьці ўзору для афіцэраў унутраных войскаў Рэспублікі Беларусь, я лічу, што гэта ганьбіць гонар і годнасьць ня толькі афіцэраў, але і кожнага грамадзяніна Беларусі. Бо тое, што перажыла Беларусь падчас другой усясьветнай вайны,-- мала краін знойдзецца, якія так страшэнна пакутавалі. Нельга сёньня жыць у Беларусі і пляваць у твар гэтай самай краіне”.
Часопіс з артыкулам “О чести” выйшаў з друку ў жніўні мінулага году. З пазовам у суд Валянціна Сьвяцкая зьвярнулася неўзабаве пасьля гэтага, але ў Фрунзенскім раённым судзе прымаць пазоў адмаўляліся да тае пары, пакуль заяўніца не паскардзілася ў вышэйшую інстанцыю – Менскі гарадзкі суд.
Намесьнік рэдактара часопіса Андрэй Корсак ня бачыць у той публікацыі чагосьці крыўднага для беларусаў.
Корсак: “Вайскоўцы мяркуюць па-свойму і заклікаюць, найперш, да дысцыпліны. Тут не было ніякага закліку да перайманьня. Быў прыведзены прыклад, як увогуле гэта ёсьць у сьвеце. Гэта гістарычны прыклад. Ад гісторыі мы не ўцячэм”.
У дзяржаўных структурах ніяк не адрэагавалі на згаданы артыкул. У грамадзтве ж меркаваньні аўтара і выдаўцоў не падзяляюць многія людзі, у тым ліку прафэсійны вайсковец, былы міністар абароны Павал Казлоўскі.
Казлоўскі: “Паважаючы сябе, афіцэр, генэрал ня мае права падаваць прыклад ці спасылацца на Гітлера ня важна ў якім кантэксьце. Я лічу, што гэта вельмі нізка для асобы, якая носіць афіцэрскае званьне. Потым, той, які ў свой час сам не зьяўляўся прыкладам, ня мае права разважаць пра гонар і годнасьць генэрала і афіцэра”.
Спадарыня Сьвяцкая не спадзяецца, што здолее выйграць судовы працэс, а мэту свайго пазову патлумачыла гэтак:
Сьвяцкая: “Спадар Сівакоў павінны ведаць, што колькі б гэты рэжым не існаваў, ён панам у ім ня будзе. І ён павінны адказваць за тое, што ён зрабіў”.
Сьвяцкая: “Браць Адольфа Гітлера і прапаноўваць ягоныя вытрымкі ў якасьці ўзору для афіцэраў унутраных войскаў Рэспублікі Беларусь, я лічу, што гэта ганьбіць гонар і годнасьць ня толькі афіцэраў, але і кожнага грамадзяніна Беларусі. Бо тое, што перажыла Беларусь падчас другой усясьветнай вайны,-- мала краін знойдзецца, якія так страшэнна пакутавалі. Нельга сёньня жыць у Беларусі і пляваць у твар гэтай самай краіне”.
Часопіс з артыкулам “О чести” выйшаў з друку ў жніўні мінулага году. З пазовам у суд Валянціна Сьвяцкая зьвярнулася неўзабаве пасьля гэтага, але ў Фрунзенскім раённым судзе прымаць пазоў адмаўляліся да тае пары, пакуль заяўніца не паскардзілася ў вышэйшую інстанцыю – Менскі гарадзкі суд.
Намесьнік рэдактара часопіса Андрэй Корсак ня бачыць у той публікацыі чагосьці крыўднага для беларусаў.
Корсак: “Вайскоўцы мяркуюць па-свойму і заклікаюць, найперш, да дысцыпліны. Тут не было ніякага закліку да перайманьня. Быў прыведзены прыклад, як увогуле гэта ёсьць у сьвеце. Гэта гістарычны прыклад. Ад гісторыі мы не ўцячэм”.
У дзяржаўных структурах ніяк не адрэагавалі на згаданы артыкул. У грамадзтве ж меркаваньні аўтара і выдаўцоў не падзяляюць многія людзі, у тым ліку прафэсійны вайсковец, былы міністар абароны Павал Казлоўскі.
Казлоўскі: “Паважаючы сябе, афіцэр, генэрал ня мае права падаваць прыклад ці спасылацца на Гітлера ня важна ў якім кантэксьце. Я лічу, што гэта вельмі нізка для асобы, якая носіць афіцэрскае званьне. Потым, той, які ў свой час сам не зьяўляўся прыкладам, ня мае права разважаць пра гонар і годнасьць генэрала і афіцэра”.
Спадарыня Сьвяцкая не спадзяецца, што здолее выйграць судовы працэс, а мэту свайго пазову патлумачыла гэтак:
Сьвяцкая: “Спадар Сівакоў павінны ведаць, што колькі б гэты рэжым не існаваў, ён панам у ім ня будзе. І ён павінны адказваць за тое, што ён зрабіў”.
Юры Сівакоў Нарадзіўся 5 жніўня 1946 году на Сахаліне (Расея). Кадравы вайсковец. Пасьля перамогі Лукашэнкі на выбарах 1994 году ў розныя гады займаў пасады міністра ўнутраных спраў, намесьніка кіраўніка прэзыдэнцкай адміністрацыі, міністра спорту. У верасьні 2004 года Эўразьвяз прыняў рашэньне аб забароне выдачы віз шэрагу вышэйшых дзяржаўных чыноўнікаў Беларусі, падазраваных у прыналежнасьці да зьнікненьняў апазыцыйных палітыкаў, у тым ліку Юрыю Сівакову.
