Алесь Каліта распавёў у судовай залі:
Каліта: “У чатыры кулакі і ў чатыры нагі на мяне пасыпаўся град удараў, нецэнзурная лаянка. Я крычаў: “Міліцыя! Дапамажэце!”. Мяне закінулі ва “ўазік”. Там яшчэ разоў пятнаццаць гумавай дубінкай, пасьля чаго я страціў прытомнасьць.
Ачуняў толькі каля Савецкага РУУС, калі спэцназаўцы паднесьлі мне нашатыр. Мне заламілі рукі й завялі ў падвальнае памяшканьне. Там адзін са спэцназаўцаў кінуў мяне на падлогу і ўдарыў па пячонцы, у правы бок грудзіны. Я зноў страціў прытомнасьць. Потым мяне прыкавалі кайданкамі да крэслаў, якія там стаялі, і нанесьлі яшчэ некалькі ўдараў па нагах і ў твар”.
Каліта: “У чатыры кулакі і ў чатыры нагі на мяне пасыпаўся град удараў, нецэнзурная лаянка. Я крычаў: “Міліцыя! Дапамажэце!”. Мяне закінулі ва “ўазік”. Там яшчэ разоў пятнаццаць гумавай дубінкай, пасьля чаго я страціў прытомнасьць.
Ачуняў толькі каля Савецкага РУУС, калі спэцназаўцы паднесьлі мне нашатыр. Мне заламілі рукі й завялі ў падвальнае памяшканьне. Там адзін са спэцназаўцаў кінуў мяне на падлогу і ўдарыў па пячонцы, у правы бок грудзіны. Я зноў страціў прытомнасьць. Потым мяне прыкавалі кайданкамі да крэслаў, якія там стаялі, і нанесьлі яшчэ некалькі ўдараў па нагах і ў твар”.
