Паводле спадара Раманчука, гэта нельга было рабіць у такім рэжыме, гэта нэгатыўны спосаб прыватызацыі. Аднак Беларусь выйграла, бо мае газ не па 200, а па 100 даляраў за тысячу кубамэтраў.
Раманчук: “Безумоўна, гэта сьведчыць пра тое, што Крэмль перамог, а афіцыйны Менск спужаўся. Бо атрымаць адразу нафтавы і газавы ўдары і не пайсьці на рэформы Беларусь ня можа. Гэта азначае канец той палітыкі, якая вялася цягам апошніх пяці гадоў у галіне нафты і газу.
Дамоўленасьці па перадачы акцый — рэч для Беларусі вельмі неспрыяльная. Такім чынам прыватызаваць кампаніі нельга — без тэндэру, без якаснай прапрацоўкі пытаньня, пад ціскам. Я думаю, што ёсьць вельмі буйныя прэтэнзіі да гэтай зьдзелкі,і пакуль “Газпром” не атрымае гэтых акцый, я не змагу паверыць, што гэта зьдзелка адбылася.
Нас чакае ўжо гарантаванае падвышэньне цэнаў на жыльлёва-камунальныя паслугі й транспарт, паліва стане значна даражэйшым, магчымасьці фінансаваньня інвэстыцыйных праграмаў таксама скароцяцца. Я бачу пагрозы для стабільнасьці фінансавай сыстэмы, банкаўскай сыстэмы”.
Раманчук: “Безумоўна, гэта сьведчыць пра тое, што Крэмль перамог, а афіцыйны Менск спужаўся. Бо атрымаць адразу нафтавы і газавы ўдары і не пайсьці на рэформы Беларусь ня можа. Гэта азначае канец той палітыкі, якая вялася цягам апошніх пяці гадоў у галіне нафты і газу.
Дамоўленасьці па перадачы акцый — рэч для Беларусі вельмі неспрыяльная. Такім чынам прыватызаваць кампаніі нельга — без тэндэру, без якаснай прапрацоўкі пытаньня, пад ціскам. Я думаю, што ёсьць вельмі буйныя прэтэнзіі да гэтай зьдзелкі,і пакуль “Газпром” не атрымае гэтых акцый, я не змагу паверыць, што гэта зьдзелка адбылася.
Нас чакае ўжо гарантаванае падвышэньне цэнаў на жыльлёва-камунальныя паслугі й транспарт, паліва стане значна даражэйшым, магчымасьці фінансаваньня інвэстыцыйных праграмаў таксама скароцяцца. Я бачу пагрозы для стабільнасьці фінансавай сыстэмы, банкаўскай сыстэмы”.
