Адзін дзень палітвязьня. Радыёмаратон Свабоды

нарадзіўся 7 студзеня 1963 г. у Ваўкавыску. Пасьля школы закончыў СПТВ-37 у суседняй Вялікай Бераставіцы, стаў мэханікам па рамонце аўтамабіляў. У 1981 годзе яго забралі ў армію, служыў кіроўцам у ракетных войсках стратэгічнага прызначэньня ў Саратаўскай вобласьці Расеі. Пазьней закончыў школу прапаршчыкаў, папрасіўся служыць у Аўганістан. За ахову мосту пад Кандагарам, ды ўдзел у іншых апэрацыях узнагароджаны ордэнам Чырвонай зоркі, двума мэдалямі — “За адвагу” і “За баявыя заслугі”. Звольніўся з арміі ў 1991 годзе ў званьні старшага прапаршчыка, стаў займацца бізнэсам.

Увосень 2003 году больш за два тыдні трымаў галадоўку супраць таго, што падатковая служба арыштавала таксоўкі, а міністэрства транспарту прыпыніла дзеяньне ліцэнзіі на пасажырскія таксаперавозкі ягонай фірме. Да яго далучыліся кіроўцы і дыспэтчары, усяго галадалі больш за 30 чалавек.

Вясной 2005 году 31 дзень трымаў галадоўку супраць арышту аўтамабіляў і блякаваньня рахунку фірмы. Разам зь ім трымалі галадоўку болей за 35 чалавек.

Быў аршытаваны 14 кастрычніка 2005 г., зь першага дня арышту 74 дні трымаў галадоўку. Быў асуджаны 7 ліпеня 2006 г. на тры гады і шэсьць месяцаў з канфіскацыяй маёмасьці за ухіленьне ад выплаты падаткаў і за ажыцьцяўленьне прадпрымальніцкай дзейнасьці без рэгістрацыі і атрыманьня ліцэнзіі. 18 студзеня 2008-га яму замянілі зьняволеньне на папраўчыя работы па месцы жыхарства.

Зноў быў арыштаваны 8 лютага 2009 г. Яму выставілі абвінавачаньне ў падпале дома міліцыянта ў 2005 годзе. Між тым за гэтае злачынства ўжо адбыў пакараньне іншы чалавек, а сам пацярпелы ня мае да Аўтуховіча прэтэнзій. Таксама яго падазраюць у захоўваньні зброі. Ад 16 красавіка да 16 ліпеня Мікалай Аўтуховіч трымаў галадоўку пратэсту супраць зацягваньня ягонай справы і патрабаваньнем, каб яе або перадалі ў суд, або вызвалілі яго й ягоных сяброў.

З 4 да 15 траўня галадоўку салідарнасьці з ваўкавыскімі вязьнямі трымалі моладзевыя актывісты.

• Аўтуховіч – рамантык, які не хацеў лезьці ў палітыку
• Аўтуховіч: “У Беларусі творацца страшэнныя беззаконьні”
• “Міжнародная амністыя” ня лічыць Аўтуховіча палітвязьнем
• Эўразьвяз спадзяецца на хуткае разьвязаньне справы Аўтуховіча
• Аўтуховічу ў турму перадалі сокі і садавіну
• Судовы тэрмін Мікалая Аўтуховіча заканчваўся 5 ліпеня…

Кіраўнік шклоўскай суполкі партыі БНФ Аляксандар Фёдараў другі год адбывае пакараньне ў магілёўскай калёніі. Аляксандар Фёдараў — актыўны ўдзельнік выбарчых кампаніяў. У 2001 годзе, падчас прэзыдэнцкіх выбараў, яго арыштоўвалі на загад пракурора раёну, але хутка вызвалілі. Другім разам Фёдарава затрымалі у чэрвені 2007 году. Падставай сталася нібыта парушэньне парадку выплаты заробкаў у кацельнях, якімі ён кіраваў. Фёдараў нібыта налічваў заробкі падстаўным асобам, а потым здымаў іх для сябе. Суд над ім доўжыўся 9 месяцаў. У часе сьледзтва Фёдараў часткова сваю віну прызнаў, аднак зазначыў, што парушэньні ён рабіў з вытворчых патрэбаў. Ягоныя кацельні цэнтральныя, яны ацяпляюць важныя дзяржаўныя аб’екты — райвыканкам, пракуратуру, школы. Фінансаваньне кацельняў недастатковае, каб падтрымліваць іх работу, казаў суду Фёдараў.

• Шклоўскі актывіст БНФ застаўся за кратамі
• Шклоў: А.Фёдараву – 5 гадоў узмоцненага рэжыму

— бізнэсовец, слухач Усходнеэўрапейскай Школы палітычных дасьледаваньняў. Яго затрымалі 27 траўня, калі ён вяртаўся ў Беларусь з Польшчы, куды, паводле кіраўніцтва Аб’яднанай Грамадзянскай партыі, вымушаны быў зьехаць, каб уратавацца ад палітычнага перасьледу. Адразу па затрыманьні бізнэсоўцу інкрымінавалі прысабечваньне дваццаці мільёнаў рублёў, потым — сарака. Андрэя Бандарэнку ўтрымліваюць у Жодзінскай турме. Яму інкрымінуць крадзеж у асабліва буйных памерах. Паводле гэтага артыкула пагражае ад пяці да дванаццаці гадоў.

• Акцыі салідарнасьці пачалаліся са Страсбурга

Лідэр Асіповіцкай філіі Маладога Фронту Арцём Дубскі нарадзіўся 1 кастрычніка 1987 г. у Асіповічах. Вучыўся ў сярэдняй школе, пасьля скончыў асіповіцкі прафэсійны ліцэй. У Маладым Фронце зь лютага 2007 года. Неаднаразова затрымліваўся супрацоўнікамі міліцыі і КДБ.

Арцём Дубскі быў пакараны двума гадамі абмежаваньня волі у “справе 14-ці”. Яго абвінавацілі ў арганізацыі групавых дзеяньняў, якія нібыта прывялі да масавых беспарадкаў падчас акцый пратэсту прадпрымальнікаў. 3 сакавіка была распачатая чарговыя крымінальная справа за парушэньне правілаў адбыцьця пакараньня, калі ён зьехаў без дазволу ўчастковага інспэктара ва Ўкраіну. 7 ліпеня Асіповіцкі суд пакараў хлопца годам пазбаўленьня волі за парушэньне правілаў адбыцьця пакараньня ў “справе 14-ці”.

• Арцём Дубскі: “Мяне выгналі зь сьледчага ізалятару”
• Каму патрэбныя справы Аўтуховіча і Дубскага?

Канстанцін Уланаў нарадзіўся ў 1951 годзе ў Менску ў сям’і вайскоўцаў. Маці полька, бацька рускі. Скончыў школу № 10 у Менску, займаўся ў мастацкай школе. Пасьля школы служыў у памежных войсках у Беларусі. Пасьля звальненьня з вайсковай службы працаваў на прадпрыемстве “Інтэграл”, потым пайшоў вучыцца ў школу прапаршчыкаў, пасьля чаго быў накіраваны ў 120 дывізію, дзе і праслужыў да пэнсіі. У 1986-88 служыў у Аўганістане. На пэнсіі з 94 году. З Аўтуховічам пазнаёміўся, прачытаўшы ў красавіку 2005 году ў “Народнай Волі”, што Аўтуховіч просіць падтрымкі аўганцаў, бо ўлады пачалі ціск на яго: тады паехаў у Ваўкавыск і 10 дзён галадаў разам з Аўтуховічам.

Юры Лявонаў нарадзіўся 23 жніўня 1961 г. у горадзе Калініне Маскоўскай вобласьці. Скончыў Маскоўскі авіяцыйны інстытут, два гады адслужыў у войску. Пасьля служыў на аэрадроме ў Росі, у 1991 г. звольніўся, капітан запасу. Быў прадпрымальнікам, стварыў у Ваўкавыску сваю фірму. У ліпені 2006 г. Юры Лявонаў быў асуджаны да пазбаўленьня волі на тры гады і пяць месяцаў. Адбываў пакараньне ў Бабруйску ў папраўчай калёніі № 2 строгага рэжыму. Прэзыдыюм Гарадзенскага абласнога суду задаволіў пратэст старшыні гэтага суду, які прасіў зьменшыць тэрмін пакараньня Юрыя Лявонава да паўтара году. Выйшаў на свабоду ў студзені 2008 г. Пасьля вызваленьня з калёніі працаваў праграмістам у адной зь фірмаў Ваўкавыску. Жанаты, мае дзьвюх дачок і ўнучку. Праваабарончая арганізацыя “Міжнародная амністыя” прызнала Юрыя Лявонава вязьнем сумленьня.

8 лютага 2009 г. Юры Лявонаў зьняволены разам з прадпрымальнікамі Мікалаем Аўтуховічам і Ўладзімерам Асіпенкам. Іх абвінавачваюць у арганізацыі і зьдзяйсьненьні шэрагу цяжкіх злачынстваў.

• Дачка Лявонава: сьледчых дзеяньняў з бацькам не праводзіцца
• За што сядзеў Юры Лявонаў?

Уладзімер Асіпенка нарадзіўся 22 траўня 1953 года ў мястэчку Сапоцкін Гарадзенскага раёну. Скончыў Вышэйшае каманднае вайсковае Саратаўскае вучылішча імя Лізюкова, Ваенную акадэмію імя Калініна ў Ленінградзе.Служыў у горадзе Бароўка Віцебскай вобласьці, у Паўночнай групе войскаў на тэрыторыі Польшчы, Ленінградзкай вобласьці, горадзе Кіравакане ў Армэніі. У 1992 годзе напісаў рапарт на звальненьне з узброеных сілаў і з 1993 года жыве ў Ваўкавыску.

З 1994 года працуе ў падатковай інспэкцыі Ваўкавыскага раёна. У 2003 годзе падае зыск да начальніка падатковай інспэкцыі і ягонага намесьніка, абвінаваціўшы іх у карупцыі і хабарніцтве. Па факту ўзбуджана крымінальная справа, сьледзтвам былі сабраныя доказы, але раптоўна справа была прыпынена. Уладзімера Асіпенку ў 2003 годзе звольнілі з працы “за грубае парушэньне службовых абавязкаў”.

8 лютага 2009 году Ўладзімер Асіпенка зьняволены разам з прадпрымальнікамі Мікалаем Аўтуховічам і Юры Лявонавым. Іх абвінавачваюць у арганізацыі і зьдзяйсьненьні шэрагу цяжкіх злачынстваў.

Уладзімер Асіпенка любіць рыбачыць, гуляць у нарды і шахматы, цікавіцца футболам, хакеем і тэнісам.

• Уладзімера Асіпенку не адпускаюць на пахаваньне роднага дзядзькі