Паводле падліку больш як 90% выбарчых скрыняў, дзейны мэр Стамбулу Экрэм Імамаглу з Рэспубліканскай народнай партыі (CHP) перамагае зь вялікім адрывам у найбуйнейшым горадзе і эканамічным цэнтры Турэччыны, паведамляе дзяржаўнае агенцтва Anadolu.
Мансур Явас, мэр сталіцы Анкары, захаваў сваё крэсла з ашаламляльнай розьніцай у 25% ад суперніка, паказалі вынікі.
У цэлым CHP перамагла ў 36 з 81 правінцый, паведамляе Anadolu. Апазыцыя прабілася ў многія апірышчы партыі Эрдагана. Яна набрала 37% галасоў па ўсёй краіне ў параўнаньні з 36% для прэзыдэнцкай партыі, што стала самай вялікай перамогай CHP на выбарах з моманту прыходу Эрдагана да ўлады два дзесяцігодзьдзі таму.
Эрдаган прызнаў няўдачу на выбарах у прамове, прамоўленай з балькона прэзыдэнцкага палаца, заявіўшы, што ягоная партыя пацярпела «страту вышыні» па ўсёй Турэччыне. Людзі перадалі «пасланьне», якое партыя будзе «аналізаваць».
«На жаль, пасьля нашай перамогі на выбарах 28 траўня мы не змаглі атрымаць жаданы вынік на мясцовых выбарах, — дадаў Эрдаган. — Мы выправім свае памылкі і недахопы».
Ён паабяцаў працягваць эканамічную праграму, прадстаўленую летась, накіраваную на барацьбу з інфляцыяй.
Галасаваньне разглядалася як баромэтар папулярнасьці Эрдагана, які імкнуўся вярнуць кантроль над ключавымі гарадамі. Ён прайграў іх апазыцыі на выбарах пяць гадоў таму. Перамога CHP у Анкары і Стамбуле ў 2019 годзе разбурыла аўру непераможнасьці Эрдагана.
Галоўным полем бітвы для 70-гадовага прэзыдэнта Турэччыны стаў Стамбул, 16-мільённы горад, дзе ён нарадзіўся і вырас, дзе пачаў палітычную кар’еру ў якасьці мэра ў 1994 годзе.
Вынік стаў штуршком для апазыцыі, якая засталася расколатай і дэмаралізаванай пасьля паразы Эрдагану і яго кіроўнай ісламска-арыентаванай Партыі справядлівасьці і разьвіцьця (ПСР) на леташніх прэзыдэнцкіх і парлямэнцкіх выбарах.
«Выбарнікі вырашылі ўсталяваць новы палітычны парадак у Турэччыне», — сказаў лідэр CHP Азгур Азэл перад натоўпам радасных прыхільнікаў. «Сёньня выбарнікі вырашылі зьмяніць 22-гадовую карціну і адчыніць дзьверы ў новы палітычны клімат у нашай краіне».
Сінан Ульген, дырэктар аналітычнага цэнтру Edam, які базуецца ў Стамбуле, сказаў, што вынік выбараў нечаканы, але зьвязаны з жаданьнем выбарнікаў пакараць кіроўную партыю за «глыбіню эканамічнай нямогласьці». Імклівая інфляцыя прымусіла многія турэцкія сем'і зь цяжкасьцю дазваляць сабе асноўныя тавары. Прыхільнікі ж партыі Эрдагана вырашылі трымацца далей ад выбарчых участкаў або галасавалі за іншыя партыі, сказаў Ульген.
Каля 61 мільёна чалавек, у тым ліку больш за мільён тых, хто галасаваў упершыню, мелі права прагаласаваць ва ўсіх сталічных муніцыпалітэтах, мэрыях гарадоў і раёнаў, а таксама ў адміністрацыях раёнаў. Яўка склала каля 76%, паводле зьвестак дзяржаўнага агенцтва Anadolu, у параўнаньні з 87% у мінулым годзе.
Імамаглу набраў 50,6% галасоў у Стамбуле, а кандыдат ад ПСР Мурат Курум, былы міністар урбанізацыі і аховы навакольнага асяродзьдзя, атрымаў 40,5%.
Экрэм Імамаглу, папулярная фігура, якую рэклямавалі як магчымага будучага канкурэнта Эрдагану, балятаваўся без падтрымкі некаторых партый, якія дапамаглі яму перамагчы ў 2019 годзе. І пракурдзкая Партыя роўнасьці народаў і дэмакратыі, і нацыяналістычная Партыя IYI вылучылі ўласных кандыдатаў на гонку.
Эрдаган, які ўзначальвае Турэччыну больш за два дзесяцігодзьдзі — у якасьці прэм’ер-міністра з 2003 году і прэзыдэнта з 2014 году — выступае за новую канстытуцыю, якая паставіць сямейныя каштоўнасьці на першы плян.
