У грыбы і ў ягады — па-беларуску. ТЭСТ

Сапраўды, смароды. Так або падобна (смуродзіна) у беларускай народнай мове. Рас. „красная смородина“ па-беларуску проста парэчкі. А калакалýша — зусім іншае, гэта дыялектная назва чаромхі.

Не, калакалýша — зусім іншае, гэта дыялектная назва чаромхі. Правільны адказ — смароды. Так або падобна ў беларускай народнай мове. Рас. „красная смородина“ па-беларуску проста парэчкі.

А вось і не. Парэчкі ў беларускай народнай мове — тое, што па-расейску „красная смородина“. А чорныя ягады — смароды (або падобна).

Не, крыжачок — танец (невядома, ад рухаў качкі-крыжанкі ці рыцараў-крыжакоў) і папулярнае ў савецкі час „чарніла“. А тут аґрэ́ст. Адна зь нямногіх назваў ягад у форме адзіночнага ліку. Яшчэ старабеларускае слова. Ад італ. agresto — ‘кіслае віно зь недасьпелага вінаграду’.

Не, бружмéль — іншыя ягада і куст, па-расейску „жимолость“. А тут аґрэ́ст. Адна зь нямногіх назваў ягад у форме адзіночнага ліку. Яшчэ старабеларускае слова. Ад італ. agresto — ‘кіслае віно зь недасьпелага вінаграду’.

Так, аґрэ́ст. Адна зь нямногіх назваў ягад у форме адзіночнага ліку. Яшчэ старабеларускае слова. Ад італ. agresto — ‘кіслае віно зь недасьпелага вінаграду’. Бружмéль — іншыя ягада і куст, па-расейску „жимолость“.

Так. Назва ажы́ны таго ж кораня, што і вожык, бо таксама калючыя.

Не. Ягады — ажы́ны. Назва таго ж кораня, што і слова вожык, бо яны таксама калючыя. Ёсьць і грыб вожык (вожычнік, лось).

Не, гэта салодкія ажы́ны. Назва таго ж кораня, што і слова вожык, бо яны таксама калючыя. А журавіны кіслыя, растуць бліжэй да балотаў.

Не. Па-беларуску апенька, жаночага роду. Назва такая, бо расьце на пні.

Так. Па-беларуску апенька, жаночага роду. Назва такая, бо расьце на пні.

Не. Апенька, жаночага роду. Назва такая, бо расьце на пні (а не яго дзіця).

Так, або два словы: дрэўнае вушка. (Іншы від таго ж роду завуць пянёвік, вушкі, сьвіное вуха.) Расьце на пнях і ламаччы.

Не. Імшáрнік — тое самае, што махавік. Правільны адказ — дрэўнавушка (або дрэўнае вушка).

Не. Правільны адказ — дрэўнавушка (або дрэўнае вушка). А дубовы заяц (або белы вожык) — серкава-жоўтая гýба на дрэвах і пнях.

Не. Гэта шчыранькі добрык — назва падвіду баравікоў. Баравік у беларускай народнай мове часта называюць „шчыры грыб“, „добры грыб“ і нават проста Грыб. А травеньская красулька — умоўна ядомы грыб сямейства радоўкавых.

Не. Шчыранькі добрык — назва падвіду баравікоў. Баравік у беларускай народнай мове часта называюць „шчыры грыб“, „добры грыб“ і нават проста Грыб. А буськавым сырам на Пагарыньні называюць порхаўку.

Так! Шчыранькі добрык — назва падвіду баравікоў (напрыклад каля Пружаны). Наагул баравік у беларускай народнай мове часта называюць „шчыры грыб“, „добры грыб“ і нават проста Грыб.

Не. Гэта курачка. А радоўкамі называюць розныя віды грыбоў роду tricholoma, умоўна ядомыя ці неядомыя. Радоўкі шэрыя (падзялёнкі) — ядомыя.

Так, гэта курачка (або колцавік, Rozites caperata, рас. „колпак“).

Не. Гэта курачка. А грыб абабак — тое самае, што падбярэзьнік.

Не. Гэта ваўнянкі. Іхныя шапкі пакрытыя валаскамі, падобнымі на воўну. А рыжóк тое самае, што ры́жык.

Так, ваўнянкі. Іхныя шапкі пакрытыя валаскамі, падобнымі на воўну. Рыжóк тое самае, што ры́жык, А глузды́ (рас. строчки) — веснавыя грыбы, ядомыя вельмі ўмоўна.

Не. Гэта ваўнянкі. Іхныя шапкі пакрытыя валаскамі, падобнымі на воўну. А глузды́ (рас. строчки) — веснавыя грыбы, ядомыя вельмі ўмоўна.

Так, печуры́цы (варыянты — пячуркі, пячоркі) — традыцыйныя беларускія назвы гэтых грыбоў. Завуцца так не ад пячоры, а таму што іх можна пекчы.

Не, гэта печуры́цы (варыянты — пячуркі, пячоркі) — традыцыйныя беларускія назвы гэтых грыбоў. Завуцца так не ад пячоры, а бо іх можна пекчы. А шапіркамі называюць курачкі пад Смалявічамі

Не. Гэта печуры́цы (варыянты — пячуркі, пячоркі) — традыцыйныя беларускія назвы гэтых грыбоў. Завуцца так не ад пячоры, а бо іх можна пекчы. А трýфля — карысны далікатэсны грыб (яшчэ сто гадоў таму масава зьбіралі ў Белавескай пушчы), але штучна культываваць яго складана і дорага.

Не, гэта грыбаўнік. Грыбар — той, хто грыбы варыць, а грыбасей — дык і ўвогуле грыбны додждык.

Так, гэта грыбаўнік. Грыбар — той, хто грыбы варыць, а грыбасей — дык і ўвогуле грыбны додждык.

Не, гэта грыбаўнік. Грыбар — той, хто грыбы варыць.