Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Дзяўчына села ў вазок, каб навучыць танцаваць людзей з інваліднасьцю. ВІДЭА


У віцебскай студыі інклюзіўнага танцу «Імпэт» займаюцца тыя, хто, здавалася б, і марыць пра такое ня можа: людзі з псыхічнымі захворваньнямі і вазочнікі. Але заданьне «Імпэту» якраз такое: пераканаць, што іхныя магчымасьці — неабмежаваныя.

Каб вучыць іншых, давялося самой сесьці ў інвалідны вазок

Кіраўніца студыі Марына Булатоўская скончыла прэстыжны факультэт міжнародных адносінаў у Менску, але вярнулася ў Віцебск. У родным горадзе яна з самага дзяцінства займалася танцамі — ад балету да эстрады. Падчас працы ў тэрытарыяльным цэнтры сацыяльнага абслугоўваньня насельніцтва Першамайскага раёну (ТЦСАН) вырашыла стаць партнэркай хлопца на інвалідным вазку.

Марына Булатоўская
Марына Булатоўская

Па словах Марыны, яе заўжды захаплялі танцы вазочнікаў, калі глядзела іх па тэлевізары. А потым яна і сама села ў інвалідны вазок, каб вучыць танцам іншых.

Перадусім Марыне давялося папрактыкавацца. Яна некалькі разоў езьдзіла на майстар-клясы да чэмпіёнкі сьвету ў танцах на інвалідных вазках Ганны Гарчаковай.

На вазках і на «Крылах надзеі»

Раз на тыдзень Марына Булатоўская праводзіць заняткі «на ножках», як яна гэта называе, і на інвалідных вазках. Займацца прыходзяць людзі з абмежаванымі фізычнымі або інтэлектуальнымі магчымасьцямі — выхаванцы клюбнага дому «Крылы надзеі» для людзей з псыхічнымі захворваньнямі.

Танцы павінны прыносіць задавальненьне, лічыць кіраўніца. Таму не патрабуе ад сваіх выхаванцаў надзвычайных высілкаў.

​Яшчэ адзін клопат — не нашкодзіць і без таго не ідэальнаму здароўю выхаванцаў. Кожныя заняткі пачынаюцца з самых простых рухаў, якія павінны дапамагчы расслабіць мышцы і засяродзіць увагу.

Марына Булатоўская распрацавала адмысловы комплекс практыкаваньняў, уключыўшы туды элемэнты у-шу, пілатэсу і нават клясычнага балету. Трэніроўка павінна несьці аздараўленчы эфэкт і вучыць камунікаваньню людзей, якія праз свае асаблівасьці часта абмежаваныя ў зносінах.

Выступленьні як лекі. І для артыстаў, і для гледачоў

Групы, зь якімі займаецца Марына Булатоўская, рознаўзроставыя. Самым старэйшым удзельнікам — каля 50, а наймалодшай вучаніцы — 12 гадоў.

Аліна зь дзяцінства перасоўваецца ў інвалідным вазку, на заняткі прыяжджае разам з маці, і ў «Імпэце» яны танцуюць разам. Цяпер удзельнікі рыхтуюцца да выступу на Парафіядзе дзяцей і моладзі Віцебскай дыяцэзіі. «Імпэтам» апякуецца дабрачыннае каталіцкае таварыства «Карытас», заняткі праходзяць у кавярні віцебскага катэдральнага касьцёла Езуса Міласэрнага.

Усе, хто прыходзіць, мараць пра выступленьні. Некаторыя пары з удзельнікамі-вазочнікамі ўжо нават перамагалі на міжнародных спаборніцтвах. Але ў «Імпэце» радуюцца любой магчымасьці, калі можна паказаць свае здольнасьці. Гэта важна ня толькі для выступоўцаў, лічыць Марына Булатоўская, але і для гледачоў. Каб людзі з асаблівымі патрэбамі не адчувалі сябе іншымі і незразуметымі. А тыя, хто побач зь імі, каб пераканаліся, што ў магчымасьцяў няма межаў.

Інклюзіўны танец — сучаснае танцавальнае мастацтва, у якім удзельнічаюць звычайныя людзі і людзі з інваліднасьцю. Спалучае ў сабе мастацтва, рэабілітацыю і валянтэрства. Само паняцьце «інклюзія» — гэта працэс сацыялізацыі грамадзян, і найперш тых, хто мае цяжкасьці ў фізычным і псыхічным разьвіцьці.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG