Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Нявыказанае


Фані Братэ, «Задзіракі» (1885)
Фані Братэ, «Задзіракі» (1885)

У маёй школе ўсё было проста: «моцныя» дзялілі зоны ўплыву, «слабыя» спрабавалі выжыць.

Для «слабога» было некалькі шляхоў ратаваньня:

1. Ператварыцца ў малпападобнае стварэньне і далучыцца да зграі «моцных»!

2.Застацца «белай варонай» (нават не варонай, а мышшу), і даць бой абставінам!

3. Бегчы не азіраючыся туды, дзе ёсьць хоць нейкая надзея ацалець...

Я абраў другі варыянт. Хаця сэрца і розум мне падказвалі, што трэба было б выбраць трэці...

Дарэчы, з часам «кáты» сталі больш падобнымі на людзей. Пэрыядычна сустракаю іх на вуліцы. Нават рукі паціскаем. Лепш пазьней, чым ніколі...

Дзякуй Богу, я не трымаю на іх крыўду.

Яўген Мартыновіч

Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG