Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Размова з калегай


Мэры Касат, «Гарбата» (1879). 100 словаў
Мэры Касат, «Гарбата» (1879). 100 словаў

Яе успамін пра СССР настальгічны. Было хораша, хоць грошы пазычалі, бо жылі на 90 маміных рублёў зарплаты. Потым яна вучылася ў інстытуце, і са стыпэндыі тыя пазыкі павярталі. Мама сумуе па СССР, яна сумуе, і сынок-студэнт распавядае сваёй дзяўчыне пра роўнасьць у краіне, дзе ён ня жыў нават.

Я вучылася, бралася шлюбам, працавала, нарадзіла дзіця амаль у той жа час. Дачакаліся кватэры-двухпакаёўкі, і я адчула, ужо можна паміраць, бо выканала, што наканавана для усіх. Няма мне волі.

Дзевяностыя — глыток паветра, узьлёт у будучыню. Галасавала на рэфэрэндуме: «СССР — не!»

Упарта наладзіла новае жыцьцё.

Воля жыве ня ў розуме — у сэрцы.

Ала Жак

Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG