«Цягнік на Нясьвіж» — магутная песьня. Асабліва калі ведаць год выданьня: 1989. І калі слухаць у цягніку, калі за шыбай стракаты агністы захад.
Я толькі нарадзіўся ў 1989 годзе і магу адно ўяўляць, як тады было. З раньнім «Улісам» уяўляецца такі поўны спадзеваў час, упэўнены незваротны рух да каранёў, ад якіх адарвалі. Пасьпяховае завяршэньне пошукаў сябе ў маштабах цэлай краіны, у містычна-таямнічай атмасфэры. Час, калі хочацца жыць і даваць жыцьцё нашчадкам.
Заканчэньне песьні рыхтык супадае з прыбыцьцём у Менск. Цягнік прыбыў. Падымаесься, распраўляеш плечы, выходзіш на пэрон... а табе з «мацюгальніка» на ўвесь вакзал:
«...ЗОНА ПОВЫШЕННОЙ ОПАСНОСТИ, СОБЛЮДАЙТЕ ПРАВИЛА!»
Пераблытаў цягнік.
Аляксандар Арсёнаў
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
