Прыйшоў карэспандэнт да Коласа — той дровы коле.
Завіталі піянэры да Лынькова. А ён дах латае.
Ужо за нашым часам прыехалі школьнікі ў ціхую вёсачку да бацькоў выбітнай паэткі. Папытацца, як гадавалася, пачуць пра сакрэты творчасьці. А яна і сама са сталіцы прыехала — градку праполвае. Выпрасталася, глядзіць з-пад рукі, як колісь бабулі: хто гэта там?
Падышла, павіталася. Праз адчыненае акенца ў хату:
— Мама, я крыху адвінуся.
Да сыноў:
— Хлопцы, бяжыце да дзеда, мы тут пасакрэтнічаем.
Пытаньні цікаўных як вецер разьвеяў...
— Вершы? — усьміхнулася паэтка. — Яны ў кожнага са сваёй градкі.
Натальля Плакса
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org.
