Афіша:
Менск. У Гарадзкой мастацкай галерэі Шчамялёва (вул. Рэвалюцыйная, 10) адбудзецца адкрыцьцё гістарычнай выставы «Як Фэнікс з попелу. Разбурэньне і аднаўленьне Варшавы 1939-1955». Гэты праект прысьвечаны 70-й гадавіне Другой сусьветнай вайны, 70-й гадавіне вызваленьня Варшавы і 35-годзьдзю ўнясеньня рэканструкцыі «Старога гораду» Варшавы ў сьпіс Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКА. Выстава арганізаваная сумесна з Домам сустрэч з гісторыяй (Варшава) і Польскім Інстытутам у Менску. Пачатак а 17.00.
Горадня. У галерэі «Крыга» (вул. Савецкая, 3) адбудзецца прэзэнтацыя новай кнігі Мікалая Плавінскага «Бітва на Нямізе. 3 сакавіка 1067 году». Пачатак а 18.00.
У гісторыі:
1190 — быў заснаваны Тэўтонскі ордэн.
1493 — экспэдыцыя Хрыстафора Калюмба адкрыла выспу Пуэрта-Рыка.
1784 — нарадзіўся Міхал Баброўскі, славіст і ўсходазнавец, філёзаф, уніяцкі сьвятар, які спрыяў узьнікненьню беларусазнаўства, першы беларускі скарыназнаўца, прафэсар Віленскага ўнівэрсытэту.
1942 — савецкія войскі пачалі контрнаступ пад Сталінградам.
1982 — каманда «Дынама» (Менск) стала чэмпіёнам СССР па футболе.
1992 — Беларусь устанавіла дыпляматычныя адносіны з Малдовай.
У памяці:
1557 — памерла Бона Сфорца, польская каралева і вялікая княгіня літоўская, другая жонка Жыгімонта І Старога. Бона Сфорца шмат зрабіла для разьвіцьця беларускіх земляў і дзеля збліжэньня Беларусі з Заходняй Эўропай. З ініцыятывы каралевы Боны была праведзеная вялікая аграрная рэформа.
1640 — памёр Крыштаф Радзівіл, грамадзкі і дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай.
2007 — памёр Язэп Сажыч, беларускі грамадзка-палітычны дзеяч, у 1982-1997 гадах старшыня Рады БНР.
2008 — памёр Алег Лойка, беларускі паэт, пісьменьнік і літаратуразнаўца, прафэсар
Цытата:
«Мне заўсёды чагось не стае,
Штосьці вабіць, кудысьці цягне —
Знаць, як кожная птушка пяе,
Знаць, як кожная кветка пахне;
Знаць, аб чым стане бор шумець,
Што зашэпча ветразь крылаты,
Сэрца кожнае разумець,
Кожны клопат кожнае хаты;
Знаць, якім будзе заўтра дзень,
I якой за сталом бяседа,
I якім будзе лёс людзей
Год праз трыста, мне рупіць ведаць!..
А пакуль мне чагось не стае,
Штосьці вабіць, кудысьці цягне —
Небасхіл жаўрукамі пяе,
Падарожным дымам пахне.
Сэрцы б’юцца ў грудзях людзей,
За сталамі цякуць бяседы,
I зямля пад намі гудзе, —
Мне спакою на сьвеце ня ведаць!..»
Алег Лойка, «Мне спакою на сьвеце ня ведаць».
