Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Ужо сёньня 14 лістапада 2015: 95-годзьдзе Зьезду Случчыны; зваляй сабе рукавіцы з воўны сам!


Адзначэньне гадавіны Збройнага чыну ў Слуцку. Архіўнае фота.
Адзначэньне гадавіны Збройнага чыну ў Слуцку. Архіўнае фота.

Афіша:

Менск. Беларуская Хрысьціянская Дэмакратыя праводзіць устаноўчы сход Рэспубліканскага грамадзкага аб’яднаньня «Хрысьціянска-Дэмакратычны Рух». Пачатак а 11.00 па адрасе: вул. Шчорса, 1, гатэль «Камфорт», канфэрэнц-заля № 1.

Менск. Студэнцкае этнаграфічнае таварыства праводзіць майстар-клас па валяньні рукавіцаў з воўны. Заняткі праходзяць па адрасе: вул. Лібкнехта, 112; ад 13.30 да 17.00.

14 лістапада — Сусьветны дзень барацьбы з дыябэтам.

У гісторыі:

1812 — нарадзіўся Паўлюк Багрым, беларускі паэт.

1902 — нарадзіўся Міхась Машара, беларускі пісьменьнік і грамадзка-палітычны дзяяч.

1905 — нарадзіўся Міхась Васілёк, беларускі паэт.

1912 — Янка Золак, беларускі паэт.

1915 — у Вільні адкрылася першая беларуская пачатковая школа. Заснавала яе Таварыства дапамогі пацярпелым ад вайны. Маршалкам Таварыства быў Вацлаў Іваноўскі, а ягонымі намесьнікамі — Антон Луцкевіч і Вацлаў Ластоўскі.

1920 — пачаў працу Зьезд Случчыны. У яго складзе былі 107 дэлегатаў з навакольля Слуцку, а таксама некалькі прадстаўнікоў арміі генэрала Булак-Балаховіча. На зьезьдзе была абраная Рада Случчыны, у склад якой увайшлі Ўладзімер Пракулевіч (старшыня), Васіль Русак, Павал Жаўрыд і яшчэ 15 асобаў. Яе задачамі была арганізацыя грамадзянскага кіраваньня на Случчыне, а таксама арганізацыя абароны краю. Зьезд прыняў рэзалюцыю, якая абвяшчала ўладу Беларускай Народнай Рэспублікі ў Слуцку і навакольлях, і выказаў пратэст супраць бальшавісцкай акупацыі.

1926 — у Менску пачалася 1-я Беларуская акадэмічная канфэрэнцыя ў пытаньнях рэформы беларускага правапісу і азбукі.

У памяці:

2008 — памёр Генадзь Кісялёў, беларускі літаратуразнавец, архівіст.

2008 — памёр Аляксандар Дракахруст, беларускі рускамоўны паэт, перакладчык.

Цытата:

«Ціха... Ноч... Аксамітавы змрок...

Мы ў саду, пад кудраваю вішняй,

Перайшлі запаветны парог,

Насустрэчу нязнанаму вышлі.

І тады, ў гэту цёплую ноч,

Мне шаптала зялёнае вецьце,

Што пагляд васілёчкавых воч

Не дарыла нікому ты ў сьвеце.

Верыў я і жадаў яшчэ больш

Патануць у пяшчотах каханьня,

Піць, забыўшы мінулага боль,

Пацалункі да сіняга раньня.

Каб я мог, я б табе у касу

Уплясьці б хацеў нізанку зорак,

Ды зьнячэўку рассыпаў расу

Па мурожнай траве новы золак».

Янка Золак, «Успамін».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG