Cёньня, на 79-м годзе жыцьця, памёр францускі мысьляр і пісьменьнік-эсэіст Андрэ Глюксман.
Глюксман стаў вядомы шырокай публіцы падчас студэнцкіх бунтаў у Парыжы ў 1968 годзе, дзе выступаў з радыкальнымі мааісцкімі лёзунгамі. Палітычныя погляды Глюксмана зь цягам часу перайшлі зь левага боку на правы, але заўсёды заставаліся радыкальнымі, на мяжы эпатажу.
У 1972 Глюксман назваў Францыю «фашыстоўскай дыктатурай». У 1975 у кнізе «Кухарка і людаед, развагі пра дзяржаву, марксізм і канцлягеры» правёў паралель паміж нацызмам і камунізмам.
Андрэ Глюксмана часта называлі «апазыцыянэрам па прыродзе». У сваіх кнігах і артыкулах ён адстойваў ідэю абсалютнай свабоды чалавека, рашуча адкідаючы канцэпцыю дзяржавы як мэханізму прымусу і прыгнёту чалавечай асобы.
Вось некалькі яркіх цытатаў з Андрэ Глюксмана:
«Толькі вайна дазваляе чалавеку пераадолець яго маральныя, эканамічныя і грамадзкія супярэчнасьці».
«Мае ўяўленьні аб рэлігіі заключаюцца ў абсурдным перакананьні, што Бог стварыў чалавека, і наадварот».
«Магчыма, што можна адрэзаць галаву гвалтоўнаму злу, але ў глупства зашмат галоваў».
«Гэта ідэя дэспатызму падказала нам ідэю дэмакратыі».
«Выхад з камунізму зьяўляецца ўваходам у гісторыю».
«Заўтра ты станеш чалавекам, свабодным чалавекам, калі толькі ня вернесься туды, куды кіруе цябе адукацыя».
«Грамадзянская непадпарадкаванасьць зьяўляецца формай адказнасьці, якая заклікае да большай адказнасьці».
Андрэ Глюксман прыняў удзел у акцыі РС «Галасы салідарнасьці» пасьля 19 сьнежня 2010 году, калі былыя прэзыдэнты, вядомыя дысыдэнты, філёзафы, парлямэнтары, міністры, пісьменьнкі, правабаронцы з Амэрыкі і Эўропы чыталі імёны людзей, якія пацярпелі за дэмакратыю ў Беларусі пасьля гвалтоўнага разгону дэманстрацыі каля Дому ўраду ў Менску.
