Нешта добрае зрабіць, глянуць збоку, сказаць самому сабе: «І хапіла ж табе волі на гэта!» З ваколічнае глыбіні прыцягнуў днямі камень, які было не зварушыць, не пасунуць — кіло пад 100 ці мо болей. Ня друзачка на далоні! І даў жа рады: знайсьці-вывалачы старую каляску, агледзець яе тэхнічны стан, падпампаваць колы, пакласьці пад шурпатыя цяжкія бакі добрую посьцілку, не забыцца пра лом і рыдлёўку, падужацца з долам, нарэшце, пакласьці-ўскаціць на вазок і прывезьці да прыбранага месца.
А часам, едучы па дарозе, бесклапотна аб’едзеш-мінеш, не парупіўшыся прыбраць, старчак на шляху, ці праходзячы міма, ня вырвеш з клюмбы благую травінку — не стае волі!
Валер Дранчук
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl. org
