я ведаю, як выглядае рак. ён глыбока чорны, матавы, бясконцы, і паглынае астатнія колеры. такі колер належыць чорным дзіркам у космасе.
мама доўга хварэла, напрыканцы мы зарэгістраваліся пры хосьпісе, і засталіся дома. быў жнівень.
у сакавіку мы паехалі за горад і адкапалі тры бярозкі.
я бегаю пад вокнамі першага паверха. мама глядзіць на мяне з пакоя і рукой паказвае, куды садзіць бярозкі, худая, стомленая, але абсалютна моцная і нязломленая.
калі яе ня стала, акурат на Пасху, бярозкі пачарнелі. засталіся жывымі знутры, але звонку іх ахінула вусьцішная чарната. пачарнелае лісьце апала, і яны цяпер стаяць самотнымі, бо былі патрэбныя толькі маме.
а. і. бацкель
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org