Калі я пускаю ў сваю кватэру чужога, які ў бядзе, я — спагадлівы. Калі я разумею, што ягоныя звычкі могуць адрозьнівацца ад маіх — я талерантны. Але калі чужы прымушае маю сям’ю памяняць увесь лад жыцьця (есьці ня тое, да чаго прызвычаіліся, глядзець ня тыя тэлепраграмы, якія любім (альбо ўвогуле не глядзець), не адзначаць нашы сьвяты так, як адзначаем іх мы і адзначалі бацькі (напрыклад, на Раство і Новы год ня ставіць ялінку), — і я лічу, што такое — правільна, і раблю як ён кажа, ды яшчэ і прапісваю чужога ў кватэры, я — не талерантны. Я — ідыёт.
Самае папулярнае
1