Прэсавая служба беларускага ўраду паведаміла, што пакет акцыяў Менскага заводу колавых цягачоў будзе прададзены расейскаму інвэстару. Ці выпадкова гэтая інфармацыя зьявілася зараз, напярэдадні перамоваў у Маскве па нафтавым балянсе? Наколькі стратэгічна важным для беларускай прамысловасьці зьяўляецца завод колавых цягачоў? На гэтыя пытаньні адказвае аглядальніца газэты «Белорусы и рынок» Тацяна Манёнак.
— Як можна ацаніць рашэньне аб продажы пакета акцыяў МЗКЦ расейскаму інвэстару? Пры тым, што яшчэ 6 сьнежня Аляксандар Лукашэнка нэгатыўна выказаўся пра магчымы продаж заводу.
— Зьвярну ўвагу, што ніякага канчатковага рашэньня пакуль няма. Гэта толькі намер ураду, і тут варта мець на ўвазе, што беларускія прадпрыемствы прадаюцца толькі з дазволу Аляксандра Лукашэнкі.
Відавочна, што гэтае паведамленьне ўраду прынята акурат перад тым, як заўтра, 19 сьнежня, беларуская дэлегацыя на чале зь першым віцэ-прэм’ерам Уладзімерам Сямашкам паедзе ў Маскву на перамовы наконт нафтавага балянсу на наступны год. Беларусь просіць 23 мільёны тонаў, Расея пакуль не пагаджаецца. Менск таксама хацеў бы падпісаць балянс на ўвесь год, а не на кожны квартал, як сёлета.
Паводле маіх крыніцаў, дакладна вядома, што расейскі бок падчас гэтых перамоваў запатрабаваў, каб адначасова з падпісаньнем нафтавага балянсу былі падпісаныя праекты аб стварэньні сумесных прадпрыемстваў з расейскімі кампаніямі. Гэта тыя самыя «пяць праектаў», якія абмяркоўваюцца цягам году. Таму беларускі ўрад зрабіў усё магчымае, каб стварыць лепшую глебу для сваіх перамоваў. А Лукашэнка тым часам паехаў у Сочы…
Расея неаднаразова заяўляла, што, пастаўляючы больш танную нафту, яна нясе грашовыя ахвяры. І каб іх кампэнсаваць, Беларусь будзе вымушана «здаць» адзін ці два заводы ў найбліжэйшы час.
— А што можна сказаць пра значэньне менавіта МЗКЦ? Ён працуе пераважна на абарону, беларуская абарона цесна зьвязаная з расейскай, і Расея зьяўляецца галоўным пакупніком прадукцыі заводу. З гэтага пункту гледжаньня ягоны продаж выглядае ў пэўным сэнсе лягічна?
— Так, цалкам лягічна, бо галоўны спажывец прадукцыі заводу — гэта Расея. Але Лукашэнка якраз і гаварыў пра тое, што спажыўцу якраз і нельга прадаваць — напэўна, баяцца, што расейскае прадпрыемства паглыне МЗКЦ.
Таму відавочна, што схема і ўмовы продажу яшчэ будуць абмяркоўвацца. І тут варта зьвярнуць увагу, што беларускі ўрад прапанаваў іншую схему продажу — праз выпуск дадатковай эмісіі акцыяў заводу. Хаця раней абмяркоўвалася магчымасьць продажу 75 акцыяў па рынкавым кошце. Яшчэ невядома, ці згодзіцца расейскі пакупнік з такой прапановай. Але ж відавочна, што акрамя расейскіх кампаніяў, МЗКЦ наўрад ці будзе патрэбны нейкаму пакупніку з іншай краіны.
— Як можна ацаніць рашэньне аб продажы пакета акцыяў МЗКЦ расейскаму інвэстару? Пры тым, што яшчэ 6 сьнежня Аляксандар Лукашэнка нэгатыўна выказаўся пра магчымы продаж заводу.
— Зьвярну ўвагу, што ніякага канчатковага рашэньня пакуль няма. Гэта толькі намер ураду, і тут варта мець на ўвазе, што беларускія прадпрыемствы прадаюцца толькі з дазволу Аляксандра Лукашэнкі.
Відавочна, што гэтае паведамленьне ўраду прынята акурат перад тым, як заўтра, 19 сьнежня, беларуская дэлегацыя на чале зь першым віцэ-прэм’ерам Уладзімерам Сямашкам паедзе ў Маскву на перамовы наконт нафтавага балянсу на наступны год. Беларусь просіць 23 мільёны тонаў, Расея пакуль не пагаджаецца. Менск таксама хацеў бы падпісаць балянс на ўвесь год, а не на кожны квартал, як сёлета.
Паводле маіх крыніцаў, дакладна вядома, што расейскі бок падчас гэтых перамоваў запатрабаваў, каб адначасова з падпісаньнем нафтавага балянсу былі падпісаныя праекты аб стварэньні сумесных прадпрыемстваў з расейскімі кампаніямі. Гэта тыя самыя «пяць праектаў», якія абмяркоўваюцца цягам году. Таму беларускі ўрад зрабіў усё магчымае, каб стварыць лепшую глебу для сваіх перамоваў. А Лукашэнка тым часам паехаў у Сочы…
Беларусь будзе вымушана «здаць» адзін ці два заводы ў найбліжэйшы час
Расея неаднаразова заяўляла, што, пастаўляючы больш танную нафту, яна нясе грашовыя ахвяры. І каб іх кампэнсаваць, Беларусь будзе вымушана «здаць» адзін ці два заводы ў найбліжэйшы час.
— А што можна сказаць пра значэньне менавіта МЗКЦ? Ён працуе пераважна на абарону, беларуская абарона цесна зьвязаная з расейскай, і Расея зьяўляецца галоўным пакупніком прадукцыі заводу. З гэтага пункту гледжаньня ягоны продаж выглядае ў пэўным сэнсе лягічна?
— Так, цалкам лягічна, бо галоўны спажывец прадукцыі заводу — гэта Расея. Але Лукашэнка якраз і гаварыў пра тое, што спажыўцу якраз і нельга прадаваць — напэўна, баяцца, што расейскае прадпрыемства паглыне МЗКЦ.
Таму відавочна, што схема і ўмовы продажу яшчэ будуць абмяркоўвацца. І тут варта зьвярнуць увагу, што беларускі ўрад прапанаваў іншую схему продажу — праз выпуск дадатковай эмісіі акцыяў заводу. Хаця раней абмяркоўвалася магчымасьць продажу 75 акцыяў па рынкавым кошце. Яшчэ невядома, ці згодзіцца расейскі пакупнік з такой прапановай. Але ж відавочна, што акрамя расейскіх кампаніяў, МЗКЦ наўрад ці будзе патрэбны нейкаму пакупніку з іншай краіны.
