Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Як пішуцца падручнікі па гісторыі ў краінах колішняга СССР — Туркмэністан


Рэформай сыстэмы адукацыі ўлады Туркмэністану заклапаціліся пры канцы 90-х. Тады ж Сапармурат Ніязаў, першы і пажыцьцёвы прэзыдэнт Туркмэністану, загаварыў, што трэба выдаць новыя падручнікі.

У старых падручніках і кнігах, на думку туркмэнскіх чыноўнікаў, «няправільна асьвятляецца гісторыя туркмэнскага народу ў пэрыяд Кастрычніцкай рэвалюцыі і падчас савецкага дзяржаўнага будаўніцтва».

Няправільнымі, з пункту гледжаньня афіцыйнай ідэалёгіі, лічацца любыя апісаньні ўнутраных праблемаў традыцыйнага турмэнскага грамадзтва, а таксама станоўчыя ацэнкі наступстваў уваходжаньня Туркмэністану ў склад Расейскай імпэрыі.

У выніку са школьных бібліятэкаў былі канфіскаваныя і зьнішчаныя кнігі шмат якіх аўтараў савецкага пэрыяду. Пазьней пераважную большасьць бібліятэкаў увогуле закрылі.

Пасьля расфармаваньня ў канцы 1998 году Акадэміі навук Туркмэністану Інстытут гісторыі быў наўпрост падпарадкаваны кабінэту міністраў.

Туркмэнскіх гісторыкаў абавязалі прытрымлівацца ў сваіх публікацыях «новай канцэпцыі нацыянальнай гісторыі», якую абвясьціў Ніязаў.

У 2000 годзе на загад Ніязава канфіскавалі з школьных бібліятэк і зьнішчылі 25 тысяч асобнікаў новага падручніка «Гісторыя Туркмэністану» для 4 клясу.

Пасьля гэтага гісторыю ў школах і ў ВНУ сталі выкладаць не па падручніках, а «па газэтах». Матэрыяламі для вывучэньня на ўроках гісторыі рабіліся выступы Ніязава, нарысы пра жыцьцё яго самога ці ягоных продкаў.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG