У райцэнтры Крычаў, што на Магілёўшчыне, 20 сямей жывуць у бараках, узьведзеных сорак гадоў таму. Будавалі іх на скорую руку са шчытоў, абкладзеных цэглай. Людзей запэўнівалі, што жыць яны ў гэтых дамах будуць часова. Арганізацыі, якая іх узводзіла, больш няма. «Райсельгасхімію» ліквідавалі. Цяпер дамы належаць аб’яднаньню «Райаграпрамтэхснаб», але яно ледзь ліпіць, і праблемы жыхароў яго мала цікавяць.
Як высьветлілася, на самі дамы няма ніякай дакумэнтацыі, хоць жыхары і плацяць за іх квартплату. Прыватызаваць жытло людзі ня могуць. Газыфікаваць яго таксама няма як. Да ўсяго гэтага дадаецца і блытаніна з назвай вуліцы. У квітках на аплату значыцца то вуліца імя Цімашэнкі, то — Цімчанкі.
За сорак гадоў баракі прыйшлі ў заняпад. Калі маладзейшыя жыхары яшчэ могуць падтрымліваць іх у больш-менш прыдатным для пражываньня стане, то ў старых і інвалідаў такіх магчымасьцяў няма. Яны мусяць дажываць век у аварыйных хатах.
На відэа — аднаногі інвалід Віктар Мішкоў і ягоная суседка Таісія Шырокшына.
Як высьветлілася, на самі дамы няма ніякай дакумэнтацыі, хоць жыхары і плацяць за іх квартплату. Прыватызаваць жытло людзі ня могуць. Газыфікаваць яго таксама няма як. Да ўсяго гэтага дадаецца і блытаніна з назвай вуліцы. У квітках на аплату значыцца то вуліца імя Цімашэнкі, то — Цімчанкі.
За сорак гадоў баракі прыйшлі ў заняпад. Калі маладзейшыя жыхары яшчэ могуць падтрымліваць іх у больш-менш прыдатным для пражываньня стане, то ў старых і інвалідаў такіх магчымасьцяў няма. Яны мусяць дажываць век у аварыйных хатах.
На відэа — аднаногі інвалід Віктар Мішкоў і ягоная суседка Таісія Шырокшына.
