У БЕЛАРУСІ І СЬВЕЦЕ:
Інаўгурацыя прэзыдэнта Чэхіі Мілаша Зэмана ў Празе.
Міжнародны жаночы дзень. Першы раз быў адсьвяткаваны ў 1911 годзе ў Капэнгагене, Данія, па ініцыятыве Кляры Цэткін, дзяячкі нямецкага і міжнароднага камуністычнага руху ды змагаркі за правы жанчын.
У ГЭТЫ ДЗЕНЬ:
1010 — пэрсыдзкі паэт Фірдаўсі закончыў сваю эпічную паэму «Шахнамэ».
1892 — нарадзіўся Алесь Чарвякоў, кіраўнік Беларусі.
1910 — нарадзіўся Пятро Конюх, беларускі опэрны сьпявак.
1928 — памёр Пётра Крэчэўскі, беларускі палітычны дзяяч, гісторык, Прэзыдэнт Рады БНР.
1954 — нарадзіўся Андрэй Саньнікаў, беларускі палітык, палітычны вязень.
1962 — Славамір Адамовіч, беларускі паэт.
Славамір Адамовіч зашывае сабе рот
1983 — прэзыдэнт ЗША Рональд Рэйган даў Савецкаму Саюзу мянушку «імпэрыя зла».
2004 — памёр Міхась Наўмовіч, дзеяч беларускае эміграцыі, старшыня Беларускага Згуртаваньня ў Францыі «Хаўрус» і сябра Рады БНР.
ЦЫТАТА НА ПАМЯЦЬ:
«Мяне хапае на кароткі верш,
на лёгкі флірт з прыемнаю жанчынай,
а што я зьдзейсьніў у жыцьці найперш —
ня ведаю, як, зрэшты, і прычыны.
I ўвогуле — я дбаю пра сябе,
сябе люблю, ў сабе люблю капацца,
сябе выносіць на сваім гарбе,
кяб потым жа сабе і падабацца.
I часта мне даводзіцца ірваць
на целе ўтаймавальную кашулю,
бо хочацца кахаць, каб не скаваць,
жыцьцё зьмяніўшы на пятлю ці кулю.
Пра кулю я, аднак, усё ж зманіў,
бо зброя ў нас даўно не прадаецца,
і піва не заўсёды на разьліў,
ды і на вынас хутка зноў зьвядзецца.
Так і жывём. А што да маіх вершаў,
дык гэта ад таго, што ні рубля,
што продак мой жыцьцё сваё завершыў,
ніколі не хадзіўшы ў сабалях.
Вось так, браток, а словам ты ня вер,
бо прыгажосьць адна і варта ўвагі.
Дарэчы, дай дзясятку напавер:
я ўжо даўно заходжуся ад смагі.»
Славамір Адамовіч, «Размова зь сябрам» (1990)
