Палачане: Тачыла нам пікеты дазваляў. Пазьняк — толькі забараняе

Пра гэта са спасылкай на Сьледчы камітэт перадала БЕЛТА. Тачыла быў арыштаваны летась у траўні за злоўжываньне ўладай ды сьвядомае пашкоджаньне гісторыка-культурных аб’ектаў. Яго вінавацілі ў тым, што ў 2009 годзе ён незаконна выдзеліў для сябе і сваіх блізкіх зямельныя ўчасткі ў Полацку, у зоне гістарычнага ляндшафту, на тэрыторыі, прылеглай да Спаса-Эўфрасінеўскага жаночага манастыра. Пры гэтым была пашкоджаная гісторыка-культурная каштоўнасьць.

Справа экс-мэра Полацка яшчэ ў чэрвені 2012 году была накіраваная ў Генэральную пракуратуру для перадачы ў суд. Але судовы працэс так і не пачаўся. Прыканцы 2012 году яго адпусьцілі на волю, расьсьледаваньне крымінальнай справы было скончанае, а страты ад незаконнай дзейнасьці былі пакрытыя ў поўным аб’ёме яшчэ падчас сьледзтва.

Разам з Тачылам у крымінальнай справе праходзілі і некалькі полацкіх чыноўнікаў: былы намесьнік старшыні гарвыканкаму Сяргей Кукса, экс-старшыня райвыканкаму Валеры Палідавец і яго намесьнік Алег Ермаковіч. Усе чацьвёра напісалі прашэньне аб памілаваньні на імя Аляксандра Лукашэнкі, якое той задаволіў яшчэ 27 сьнежня мінулага году. І ўсе чацьвёра цяпер на свабодзе.

Адразу пасьля арышту былога мэра ў Полацку шмат гаварылі пра тое, што гэты арышт — вынік непаразуменьняў, якія былі паміж Уладзімерам Тачылам і старшынём аблвыканкаму Аляксандрам Косінцам. Палачане згадвалі, як непрадказальна Ўладзімера Тачылу здымалі з пасады ў лютым 2011 году, калі старшыня гарвыканкаму, нічога не падазраючы, браў удзел у гарадзкім сходзе.

Палачане — пра вызваленьне былога мэра

Паэтка Лера Сом: «Я лічу, што калі чалавек з турмы выйшаў, гэта, безумоўна, добра. Да ўсяго, спадар Тачыла ў бытнасьць мэрам шмат карыснага для Полацку зрабіў. І я асабіста ня ўпэўненая ў сапраўднасьці заведзенай на яго справы. Шмат хто з дасьведчаных знаёмых пра тое казаў. Але вельмі дзіўна выглядае памілаваньне… То быў вінаваты, два артыкулы крымінальныя парушыў, турмы 10 гадоў яму пагражала. І раптам — раз, і на волі, вызвалены паводле прашэньня».

Актывіст Свабоднага прафсаюзу прадпрыемства «Полацак-Шкловалакно» Віктар Стукаў: «Я яго памятаю. Хадзіў да яго на прыём па добраўпарадкаваньні двара. І вынікі былі. Пры Тачылу нам пікеты дазвалялі, а цяпер, пры Пазьняку — толькі забараняюць. Ён і на пікеты нашы, я памятаю, асабіста прыходзіў. Ён жа дазволіў зарэгістраваць „пярвічку“ нашай прафсаюзнай арганізацыі — вунь пасьведчаньне ў нас вісіць, на беларускай мове, зь ягоным подпісам».

Сьвятлана Іванаўна, гандлярка прыватнай крамы: «Тачылу ўжо бачылі — ён тут учора прызы спартоўцам-дзюдаістам уручаў. Ён жа быў намесьнікам старшыні фэдэрацыі дзюдо, і яго з гэтае пасады ніхто не здымаў, здаецца. Кажуць, хто бачыў, што ён схуднеў, пастарэў. Але нібыта зьбіраецца далей спортам займацца — ён заўжды сябе ў спартовай форме трымаў. І шмат ёсьць людзей на яго азлобленых. Кажуць, ён у турму некаторых сам садзіў, і маткі яго пракліналі за сыноў. Потым сам за краты трапіў. А цяпер во — адкупіўся і выйшаў».