Іскра ў саломе - жах.
Полымя ўспыхне кудлата.
Сотні па сьцежках, шляхах
з торбамі пойдуць па хатах.
Іскра ў сьнезе - вада,
кропля, што знаку ня кіне.
Дзьмухне вятроў валадар -
Белай лядзяшкай застыне.
Іскра ў прысаку - тлен.
Нельга аглухлай сагрэцца.
Адпалымнеламу тлець,
двойчы вагню не ўзгарэцца.
Іскра - пра свабоду ўспамін
робіць далёкае блізкім.
Ёй полымна цемру ня змыць,
ды ўсё-такі гэта - іскра...
(Пераклад зь ідыш Рыгора Барадуліна)
