Крумкач чорны, крумкач страшны,
Прэч ад белай зямлі, шчаснай,
Ты ня кліч зямлі задуху,
Хай ўваскрэснуць людзі Духам.
Крумкач, у вырай адлятай,
Стане сьветлым зноў мой край,
Соснаў гонкіх край, бяроз,
Край сумленных, шчырых сьлёз.
Бачыш ты, растуць дубы
У дубровах ля вады,
Птушкі гнёзды там будуюць,
На зямлі жыцьцё ратуюць.