…Радзіма мая, Беларусь,
агеньчык твой дагарае…
журбе ні канца, ні краю…
маліцца сябе прымусь…
…Айчына зямная мая,
хто прысна цябе памінае?..
як рэха забранага раю,
палынам услана Зямля…
душа мая – выклік сьляпы…
адзіны нятленны набытак…
нібы летуценьняў пабітых,
рыфмараў рассыпала пыл…
…прад Госпадам голы стаю…
дух цёмны грахоў маіх чашу
напоўніў… і я не прыўкрашу
дарогу зямную сваю…
за іншых, за сьвет – не спытае
прад Страшным Прысудам Гасподзь…
мо’ скажа мне: "…сын Мой, прыходзь…
Я й зь пекла цябе чакаю…"