Вось жа жывуць у Беларусі паэты, скардзяцца, бывае, на лёс, адсутнасьць чытачоў, малыя наклады кніжак. І ня ведаюць паэты, што літаральна на кожным кроку іх сьцерагуць надзвычай небясьпечныя людзі, імя якім — рок-музыканты. Яны толькі й чакаюць таго імгненьня, каб схапіць выпадкова згублены верш і ператварыць яго ў тэкст для песьні.
Вось і паэт Міхась Скобла, якога вы штотыдня можаце чуць на хвалях нашага радыё, таксама чалавек надзвычай шчодры. Надрукуе, бывала, колькі вершаў, а надалей за іхным лёсам саманадзейна ўжо і ня сочыць. А дарма! Бо на ягоныя вершы даўно ўжо паклалі вока тыя музыкі, якія пішуць творы для айчынных рок-групаў.
Дарма што гэта робяць старыя музыканты: Міхась на іх, відаць, увагі ўжо і не зьвяртае. Але тут апошнім часам да іх дадаліся яшчэ й маладыя ды раньнія, як кажуць, удзельнікі групы “Аварыйнае выйсьце”. Узялі верш шаноўнага паэта пад назваю “Ваўкалак” ды напісалі на яго музыку, спрабуючы зрабіць, мусіць, нешта накшталт музычнага жахліка. Гэты калектыў, дарэчы, мы ўжо паказвалі два тыдні таму.
Музыканты сабраліся параўнальна нядаўна і пакуль што, трэба прызнаць, толькі намацваюць уласную стылістыку, спрабуючы выконваць музыку, якую даволі ўмоўна можна аднесьці да пэўнай разнавіднасьці вулічнай гарадзкой музыкі. У кожным разе, яна сапраўды дастаткова прыемная і мае ўсе шанцы праз пэўны час аформіцца гэтак жа выразна і стылістычна.
Прынамсі, гэта нават карысна: хоць гэткім чынам з боку вядомага ўжо паэта дапамагчы музыкантам-пачаткоўцам. А яны ўжо, на ўсялякі выпадак, “Аварыйнае выйсьце” паэту гарантуюць.
Зьміцер Падбярэскі