Летась даляр упаў больш чым калі-небудзь, пачынаючы ад 1987 году. Павольнае, але няўмольнае падзеньне амэрыканскай валюты было выкліканае найперш нарастаньнем канфлікту паміж ЗША і Іракам.
Удзельнікі Форуму ў Давосе прыйшлі да агульнай згоды, што пэрспэктывы сусьветнай эканомікі, зараз, у бліжэйшай будучыні, аналягічныя пэрспэктывам ЗША. Эканаміст Стывэн Роўч тлумачыць гэта так: “Сьвет зараз больш амэрыканацэнтрычны чым калісьці”. Эканамісты прызнаюць існаваньне значных рызыкаў у амэрыканскай эканоміцы, найбольш прыкметных з-за рэкорднага узроўню выдадзеных крэдытаў. Разам з тым, валавы ўнутраны прадукт у ЗША можа вырасьці сёлета ад 2% да 3%. Калі гэта адбудзецца, то гэта будзе самым лепшым вынікам сярод разьвітых эканомік, бо, як чакаецца, у эўразоне рост складзе толькі 0,8%. Японскі ўрад увогуле разьлічвае толькі на 0,6%, аднак улічваючы падзеньне цэнаў, можна лічыць, што валавы ўнутраны прадукт Японіі зьнізіцца.
На гэтым фоне прыкметна выдзяляецца ў лепшы бок Кітай, валавы ўнутраны прадукт якога ўзьняўся летась на 8%. Пакуль, аднак, Кітай забясьпечвае толькі 4% сусьветнай эканомікі, таму ягоны ўплыў адносна малы.
Калі гэтыя чаканьні пацьвердзяцца, тады памер амэрыканскага дэфіцыту бюджэту, які ўжо складае 5%, працягне павялічвацца. Праблема для даляра ў тым, што гэты дэфіцыт становіцца ўсё цяжэй фінансаваць. Паток капіталаў з Эўропы і Японіі ў ЗША зьмяншаецца, і ў чацьвёртым квартале мінулага году асноўны наплыў быў з усходнеазіяцкіх карінаў, а не з Японіі. Той факт, што прыток капіталаў у ЗША усё больш ідзе не на інвэстыцыі, а на пакрыцьцё бюджэтнага дэфіцыту, можа стаць дадатковай праблемай.
Тым ня менш, далёка ня ўсе лічаць, што даляр павінен падаць. Гэйл Фостэр, эканаміст адной з дасьледчых групаў, прадказвае вельмі рэзкае аднаўленьне пазыцый амэрыканскай валюты да ўзроўню 1990-х гадоў адразу пасьля таго, як будзе разьвязаны ірацкі крызыс.
