Міністар аховы здароўя падпісала загад за некалькі дзён да 1 сьнежня — Міжнароднага дня прафіляктыкі СНІД. У Міністэрстве не патлумачылі кіраўніцтву цэнтру прычыну рэарганізацыі. Толькі паабяцалі, што да 1 студзеня, калі загад уступіць у сілу, супрацоўнікаў цэнтру ня будуць звальняць з працы.
У выніку рэарганізацыі пад пагрозай апынуліся міжнародныя праекты, бо тыя фінансавыя сродкі, якія пералічвалі замежныя партнэры на рахунак цэнтру, надалей будзе разьмяркоўваць дырэктар Цэнтру гігіены і эпідэміялёгіі сп адар Філонаў. Загадчыца лячэбнага аддзяленьня Цэнтру прафіляктыкі СНІД Сьвятлана Бруцкая распавяла Радыё Свабода:
(Бруцкая: ) “Я так разумею, што там ёсьць нейкія эканамічныя меркаваньні і, магчыма, нешта дзеля паляпшэньня эфэктыўнасьці працы… Але я не гатовая казаць, наколькі патрэбная гэтая рэарганізацыя. Цэнтры прафіляктыкі СНІД ёсьць ва ўсіх краінах Усходняй Эўропы. У нашым цэнтры ёсьць лябараторыя, лячэбнае і прафіляктычнае аддзяленьні. ВІЧ-інфікаваныя ў нас лячыліся стацыянарна. Прафіляктыкай перадачы інфэкцыі вэртыкальным шляхам (ад маці да дзіцяці) займаліся нашы спэцыялісты.
Нашы асноўныя партнэры — у агенцыі ААН. Тыя фонды, якія працуюць з нашымі калегамі ў Расеі і Ўкраіне, з намі не супрацоўнічаюць. Праца нашага цэнтру адрозьніваецца ад працы Цэнтру гігіены і эпідэміялёгіі. Мы працуем у суполках, у грамадзкіх групах. Маем справу з прастытуткамі, наркаманамі, гомасэксуалістамі. Праца зь ВІЧ-інфікаванымі цалкам адрозьніваецца ад працы зь іншымі катэгорыямі хворых людзей. Што будзе пасьля 1 студзеня, я ня ведаю. Пабачым…”
Рэспубліканскі цэнтар прафіляктыкі СНІД існаваў за кошт фінансаваньня заходнімі партнэрамі. Калі ўлічыць, што ў Беларусі скараціліся фінансавыя выдаткі на падтрымку мэдыцыны, то зразумела, чаму менавіта гэты цэнтар міністар вырашыла падпарадкаваць Цэнтру гігіены і эпідэміялёгіі, супрацоўнікі якога скардзіліся на недахоп фінансаваньня. Але хутчэй за ўсё рэарганізацыя адаб’ецца на ВІЧ-інфікаваных людзях, колькасьць якіх рэзка павялічваецца і, паводле афіцыйных зьвестак цэнтру, дасягнула 4500 чалавек. Спэцыялісты ААН, каб мець рэальную карціну, раяць гэтую лічбу памнажаць на дзесяць.