Зінаіда Ганчар у сваім лісьце да Аляксандра Лукашэнкі спасылаецца на ягоны выступ у "палаце прадстаўнікоў" Нацыянальнага сходу, у якім ён пацьвердзіў сапраўднасьць дакумэнтаў аб датычнасьці некаторых службовых асобаў да выкраданьня яе мужа. Гэныя дакумэнты трапілі ў прэсу. Зінаіда Ганчар просіць Аляксандра Лукашэнку адказаць на наступныя пытаньні:
"Ці зьяўляецца прычынай адстаўкі кіраўнікоў КГБ Мацкевіча і пракуратуры Бажэлкі той факт, што цягам сьледзтва вызначылася датычнасьць шэрагу найвышэйшых службовых асобаў да выкраданьня Віктара Ганчара?
Чаму, пацьвердзіўшы сапраўднасьць дакумэнтаў, Вы захавалі на пасадзе генэральнага пракурора В.Шэймана, які ў гэтай справе зьяўляецца зацікаўленай асобай і можа ўплываць на сьледзтва?
Чаму Вы вызвалілі з-пад варты і даверылі ахоўваць сябе чалавеку (Паўлючэнку), якога абвінавачваюць у выкраданьні й магчымым забойстве Віктара Ганчара?"
Жонка зьніклага палітыка просіць адказаць ёй у вызначаны законам тэрмін.
У лісьце да старшыні Аб'яднанай грамадзянскай партыі, сябром якой зьяўляецца Віктар Ганчар, Зінаіда зьвяртаецца да Анатоля Лябедзькі як да ініцыятара перамоваў паміж уладай і апазыцыяй. Зінаіда просіць, каб апазыцыя, а найперш АГП, умовай для перамоваў паставіла высьвятленьне лёсу ейнага мужа.
Зінаіда Ганчар паведаміла Радыё Свабода:
(З.Ганчар: ) "Прайшло больш за два гады, а сьледзтва ні на адзін крок не прасунулася. Я спадзяюся атрымаць ад Лукашэнкі праўдзівыя адказы на мае пытаньні. А Лябедзьку я напісала таму, што АГП актыўна сябе паводзіла напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў, патрабуючы ад уладаў сказаць праўду.
Выкралі двух сяброў гэтай партыі — Юр'я Захаранку і Віктара Ганчара. Я лічу, што сябры партыі павінны дабівацца высьвятленьня лёсу іх калегаў. У 1999 годзе напярэдадні тых перамоваў таксама як умову пачатку вылучалі патрабаваньне высьветліць лёс зьніклых палітыкаў. Але дагэтуль нічога так і не вядома. Я спадзяюся на тое, што цяпер апазыцыйныя палітыкі будуць больш настойліва дабівацца праўды.
Мне цяжка зразумець праблемы рэфармаваньня заканадаўства ці эканамічнай палітыкі — гэта тыя праблемы, якія плянуць вырашыць у працэсе перамоваў. Я лічу, што без высьвятленьня лёсу выкрадзеных людзей гэтыя пытаньні нават не павінны абмяркоўвацца. Нельга гандляваць лёсам людзей дзеля задавальненьня палітычных амбіцыяў ці вырашэньня палітычных інтарэсаў. Лёс і жыцьцё аднаго чалавека каштуюць значна даражэй".
Мы зьвярнуліся да лідэра Аб'яднанай грамадзянскай партыі Анатоля Лябедзькі:
(Лябедзька: ) "Хачу сказаць адназначна і катэгарычна. Ёсьць адна тэма, у якой ня можа быць кампрамісу. Гэта тэма правоў чалавека наогул і пытаньне зьніклых людзей. Мы будзем працягваць кампанію "Хочам ведаць праўду!" і нічога тут мяняць ня будзем.
9-га сьнежня плянуем агульнанацыянальную акцыю неабыякавых людзей. Рыхтуем актуалізацыю гэтага пытаньня ў фармаце Парлямэнцкай Асамблеі Рады Эўропы на сэсіі, якая адбудзецца ў студзені. Кансультацыі аб мажлівым пачатку перамоўнага працэса, на маю думку, паспрыяюць высьвятленьню лёса зьніклых людзей".
Зінаіда Ганчар паведаміла Радыё Свабода, што мае намер днямі накіраваць ліст паслу Гансу-Георгу Віку.
