Уранку 19 жніўня сябры дэпутацкай фракцыі "Дэмакратычны блёк" Пінскага гарсавету назьбіралі неабходныя 20 подпісаў пад патрабаваньнем да прэзыдыюму склікаць нечарговую сэсію гарадзкога савету ў пытаньні ГКЧП. Пасьля працяглых дыскусіяў прэзыдыюм пастанавіў правесьці нечарговую сэсію 20 жніўня.
Але яшчэ 19 жніўня гарадзкая газэта "Пінскі весьнік" прыняла да друку заяву дэмакратычнай фракцыі гарсавету, у якой ГКЧП была названая хунтай. Дэпутаты патрабавалі распусьціць ГКЧП ды склікаць надзвычайны зьезд Вярхоўнага Савету СССР. У ноч з 19-га на 20-га жніўня некаторыя супрацоўнікі "Пінскага весьніка" і дэпутаты-падпісанты звароту не начавалі дома, бо баяліся перасьледу.
Распавядае журналіст Павал Куніцкі, які ў той час працаваў у "Пінскім весьніку":
(Куніцкі: ) "Становішча ў "Пінскім весьніку" было напружанае, журналісты былі абураныя дзеяньнямі ГКЧП. Натуральна, што кожны з журналістаў непакоіўся пра асабістую небясьпеку, бо да таго часу мы ўсе ўжо дазвалялі сабе крытычныя выказваньні на адрас камуністычнай партыі. Газэта тады была дэмакратычная, мы атакавалі мясцовых камуністаў і таму папросту баяліся помсты зь іх боку".
20 жніўня апоўдні пасьля цяжкіх дыскусіяў Пінскі гарсавет, адзіны на Беларусі, зь перавагай у два галасы ўхваліў зварот да Вярхоўнага Савету БССР і СССР, у якім выступіў супраць хунты ды запатрабаваў распусьціць ГКЧП.
Празь некаторы час у Пінску апячаталі маёмасьць кампартыі, а ў залі паседжаньняў гарвыканкаму зьявіўся бел-чырвона-белы сьцяг.
Адметна, што шмат хто з тагачасных сяброў камуністычнай партыі, якія ў дні путчу патрабавалі арыштаваць дэпутатаў з дэмакратычнай фракцыі разам з рэдактарам гарадзкой газэты "Пінскі весьнік" Фёдарам Сыціным, цяпер зацята падтрымліваюць Аляксандра Лукашэнку ды ёсьць гарачымі актывістамі пралукашэнкаўскай арганізацыі "Цытадэль".
