Навіны 03 ліпеня 2000 г.

Малады Фронт сталее. У параўнаньні зь мінулым Соймам дэлегаты выглядаюць больш сур'ёзнымі. У зале пануе дзелавая атмасфэра: прамовы й спрэчкі афарбаваныя агульным разуменьнем, што сягоньняшні сход маладафронтаўцаў мусіць стаць лёсавызначальным для гэтай масавай грамадзкай арганізацыі.

На Сойме распачалася дыскусія ў прынцыповых пытаньнях: якім быць Маладому Фронту ў пэрспэктыве, якую нішу заняць на палітычным полі краіны, як пашыраць свой уплыў на нацыянальна-арыентаваную моладзь, якія каштоўнасьці лічыць прыярытэтнымі, нарэшце, якія арганізацыйныя мадэлі дзеля дасягненьня гэтых мэтаў могуць стаць дзейснымі.

На Сойме заманіфэставаныя дзьве канцэптуальныя праграмы далейшага разьвіцьця арганізацыі. У адной зь іх, аўтар якой – цяперашні старшыня Павал Севярынец, Малады Фронт вызначаецца як фронт нацыянальнай ідэі і духовага Адраджэньня. Радыкалізм адкідаецца, на першае месца вылучаецца культурна-асьветніцкая і адукацыйная дзейнасьць. А выкананьне мэтаў павінна ажыцьцяўляцца праз дасягненьне эфэкту прысутнасьці – "суполкі актывістаў у кожнай школе, вучэльні, факультэце".

Альтэрнатыўны праект праграмы разьвіцьця Маладога Фронту падрыхтаваны ініцыятыўнай групаю на чале з другім кандытам на пасаду старшыні Аляксеем Шыдлоўскім. Паводле пректу, моладзевая арганізацыя перадусім зьяўляецца суб'ектам палітычнага поля Беларусі. Сэнс ейнага існаваньня ў гуртаваньні й выхаваньні моладзі на глебе нацыянальнай ідэі, а таксама «мабілізацыя на правядзеньне вулічных, адукацыйна-асьветніцкіх і патрыятычна спартовых акцыяў». Прыхільнікі Аляксея Шыдлоўскага падкрэсьліваюць сваю лучнасьць зь Беларускім Народным Фронтам, называючы яго «бацькоўскай арганізацыяй» і лічаць, што Малады Фронт мусіць падпарадкоўвацца ў палітычных пытаньнях рашэньням Сойму БНФ.

На Сойме ў якасьці гасьцей прысутнічаюць і кіраўнікі партыі БНФ. Вінцук Вячорка з павагаю адзначае сур'ёзны падыход маладафронтаўцаў да будучыні арганізацыі:

(Вячорка: ) "Я ўсьцешаны ўвогуле, што пачалася дыскусія, што канкуруюць альтэрнатыўныя гледзішчы. І сама па сабе гэтая дыскусія ўжо ёсьць добрым знакам – гэта значыць, што незалежна ад вынікаў выбараў з гэтай дыскусіяй – хто б ня быў выбраны – мусіць лічыцца. Я, вядома хацеў бы, каб любыя вынікі прывялі не к адыходу каго б там ні было з арганізацыі – ня трэба паўтараць розных недарэчнасьцяў, якія часам робяць старэйшыя іхныя таварышы.

У кожным разе, бачыў бы 2000 – 2001 гады часам прарыву Маладога Фронту. Яго адначасовай прафэсіяналізацыі, ператварэньня ў сапраўдную палітычную арганізацыю моладзі з прадуманай кадравай палітыкаю. І, з другога боку – каб гэтая палітычная арганізацыя была падгрунцем для масавага шматстайнага маладзёвага руху – умоўна кажучы, у якім знашлося б месца і джынсам, і спартовікам, і манцёрскім кошкам, і камуфляжу, гальштукам з гарнітурамі, і нават смокінгам зь мятлікамі".

Вынікі абраньня старшыні будуць залежаць не ў апошнюю чаргу ад таго, які з праектаў далейшага разьвіцьця арганізацыі ўхваляць дэлегаты.

Бакі выкарыстоўваюць розныя прыёмы агітацыі. Так, зранку сярод дэлегатаў распаўсюджваліся налепкі ды ўлёткі пад назовам "5 прычынаў, чаму я буду галасаваць за Паўла Севярынца".

Вось пазыцыі некаторых дэлегатаў:

(Дэлегатка: ) "Я думаю, што пераможа Павал Севярынец. Я не лічу Аляксея Шыдлоўскага здольным у арганізатарскіх справах".

(Дэлегат: ) "Тыя канструктыўныя сілы, якія могуць штосьці зрабіць – яны грунтуюцца, аб'ядноўваюцца вакол Шыдлоўскага".

Практычна ніхто не бярэцца прадказаць, хто будзе абраны на пасаду старшыні. Бальшыня схіляецца да таго, што галасы падзеляцца прыкладна пароўну. У любым разе, для ўдзельнікаў III Сойму Маладога Фронту відавочна, што цяперашні старшыня Павал Севярынец ня зможа атрымаць 80 адсоткаў галасоў, як гэта было на мінулым Сойме.