«Лічу, што гэта не павінна мець ніякага ўплыву на палітычнае жыцьцё Літвы, на палітыку Літвы ў дачыненьні да Беларусі», — сказаў сёньня ў інтэрвію Радыё Свабода віцэ-старшыня парлямэнцкага камітэту па справах Эўропы і сябра камітэту замежных справаў Пятрас Аўштравічус.
«Гэта (пакупка нерухомасьці грамадзянамі Беларусі ў Літве) — прыватныя зьдзелкі, і калі такія адбываюцца, то гэта пераход маёмасьці з адных прыватных рук у другія прыватныя рукі, а дзяржава ў гэтым не бярэ ўдзелу. Такія людзі (пакупнікі нерухомасьці), напэўна, атрымліваюць, доўгатэрміновую візу і магчымасьць даўжэй і часьцей бываць у Літве. Я ня бачу ў гэтым ніякага ўплыву на стаўленьне Літвы да Беларусі, і я сам задаюся пытаньнем, колькі такіх асобаў насамрэч ужо ёсьць, якія набылі нерухомасьць у Літве, і ці сапраўды яны ўсе такія, як іх СМІ спрабуюць ахарактарызаваць», — адзначыў Пятрас Аўштравічус.
Рука беларускага КДБ ці тэорыя змовы?
Былы галоўны рэдактар найбуйнейшай літоўскай газэты Lietuvos rytas Рымвідас Валатка, які раней выступаў з рэзкай крытыкай літоўскага ўраду за скандал, зьвязаны з Алесем Беляцкім, цяпер заявіў, што, магчыма, беларускія бізнэсоўцы, якія набываюць нерухомасьць у Літве, выконваюць тут заданьні беларускага КДБ, і назваў у якасьці прыкладу нядаўнюю адмову ў прытулку палітычнаму ўцекачу Сьцяпану Захарчанку.
Адзін зь літоўскіх палітолягаў, які уважліва сочыць за падзеямі ў Беларусі і літоўска-беларускімі дачыненьнямі, назваў цікавасьць да гэтай тэмы «спробай будаваць новыя тэорыя змоваў».
Кіраўнік парлямэнцкага камітэту нацыянальнай бясьпекі і абароны Арвідас Анушаўскас сказаў журналістам, што «вельмі сумняваецца», каб беларускія бізнэсоўцы «маглі ўплываць на палітыку», але магчымы іх уплыў «на асобных літоўскіх прадпрымальнікаў, якія маюць бізнэс у Беларусі ці рыхтуюцца там мець большы бізнэс». «На іх, без сумненьняў, так — на іх можа рабіцца такі уплыў і напэўна робіцца», — адзначыў парлямэнтар.
«Часьцей за ўсё ў аўтарытарных дзяржавах адбываюцца такія працэсы, што бліжэйшае акружэньне рыхтуе шляхі адступленьня. Вільня знаходзіцца вельмі блізка ад Менску», — дадаў Анушаўскас.
Аўштравічус: месца беларускага рэжыму не зьмянілася
Літва цяпер рыхтуецца да выбараў. Як прадстаўленая тэма дачыненьняў з найбліжэйшай суседкай у дэбатах кандыдатаў?
«У выбарчай кампаніі 2012 году ў Сойм замежная палітыка — не дамінуючае пытаньне. На першым месцы — унутраная палітыка, тыя рэформы, якія ўжо былі распачатыя — гэта мае вялікае значэньне і выклікае найбольшую цікавасьць», — адзначыў літоўскі парлямэнтар Пятрас Аўштравічус.
У ліку гэтых тэмаў — пытаньні энэргетычнай палітыкі: адначасова з выбарамі ў парлямэнт будзе праходзіць і галасаваньне аб будаўніцтве АЭС у Літве.
Пятрас Аўштравічус працягвае:
«У кантэксьце замежнай палітыкі палітыка ў дачыненьні да Беларусі сапраўды ўздымаецца, у тым часе, як кандыдаты, палітыкі дыскутуюць аб замежнай палітыцы. І гучыць гэта ня ў сэнсе таго, якія будуць літоўска-беларускія дачыненьні, а больш у тым аспэкце, як бы мы маглі як краіна Эўразьвязу далей працягваць сваю палітыку ў дачыненьні да Беларусі, не забываючыся, што сапраўды, месца рэжыму не зьмянілася, апошнія выбары ў Беларусі толькі працягнулі своеасаблівае палітычнае існаваньне Лукашэнкі, — як мы можам і мусім дзейнічаць далей, каб не забывацца пра ідэалы дэмакратыі і узмацніць падтрымку беларускай апазыцыі».
«Гэта (пакупка нерухомасьці грамадзянамі Беларусі ў Літве) — прыватныя зьдзелкі, і калі такія адбываюцца, то гэта пераход маёмасьці з адных прыватных рук у другія прыватныя рукі, а дзяржава ў гэтым не бярэ ўдзелу. Такія людзі (пакупнікі нерухомасьці), напэўна, атрымліваюць, доўгатэрміновую візу і магчымасьць даўжэй і часьцей бываць у Літве. Я ня бачу ў гэтым ніякага ўплыву на стаўленьне Літвы да Беларусі, і я сам задаюся пытаньнем, колькі такіх асобаў насамрэч ужо ёсьць, якія набылі нерухомасьць у Літве, і ці сапраўды яны ўсе такія, як іх СМІ спрабуюць ахарактарызаваць», — адзначыў Пятрас Аўштравічус.
Рука беларускага КДБ ці тэорыя змовы?
Былы галоўны рэдактар найбуйнейшай літоўскай газэты Lietuvos rytas Рымвідас Валатка, які раней выступаў з рэзкай крытыкай літоўскага ўраду за скандал, зьвязаны з Алесем Беляцкім, цяпер заявіў, што, магчыма, беларускія бізнэсоўцы, якія набываюць нерухомасьць у Літве, выконваюць тут заданьні беларускага КДБ, і назваў у якасьці прыкладу нядаўнюю адмову ў прытулку палітычнаму ўцекачу Сьцяпану Захарчанку.
Адзін зь літоўскіх палітолягаў, які уважліва сочыць за падзеямі ў Беларусі і літоўска-беларускімі дачыненьнямі, назваў цікавасьць да гэтай тэмы «спробай будаваць новыя тэорыя змоваў».
Кіраўнік парлямэнцкага камітэту нацыянальнай бясьпекі і абароны Арвідас Анушаўскас сказаў журналістам, што «вельмі сумняваецца», каб беларускія бізнэсоўцы «маглі ўплываць на палітыку», але магчымы іх уплыў «на асобных літоўскіх прадпрымальнікаў, якія маюць бізнэс у Беларусі ці рыхтуюцца там мець большы бізнэс». «На іх, без сумненьняў, так — на іх можа рабіцца такі уплыў і напэўна робіцца», — адзначыў парлямэнтар.
«Часьцей за ўсё ў аўтарытарных дзяржавах адбываюцца такія працэсы, што бліжэйшае акружэньне рыхтуе шляхі адступленьня. Вільня знаходзіцца вельмі блізка ад Менску», — дадаў Анушаўскас.
Аўштравічус: месца беларускага рэжыму не зьмянілася
Літва цяпер рыхтуецца да выбараў. Як прадстаўленая тэма дачыненьняў з найбліжэйшай суседкай у дэбатах кандыдатаў?
«У выбарчай кампаніі 2012 году ў Сойм замежная палітыка — не дамінуючае пытаньне. На першым месцы — унутраная палітыка, тыя рэформы, якія ўжо былі распачатыя — гэта мае вялікае значэньне і выклікае найбольшую цікавасьць», — адзначыў літоўскі парлямэнтар Пятрас Аўштравічус.
У ліку гэтых тэмаў — пытаньні энэргетычнай палітыкі: адначасова з выбарамі ў парлямэнт будзе праходзіць і галасаваньне аб будаўніцтве АЭС у Літве.
Пятрас Аўштравічус працягвае:
«У кантэксьце замежнай палітыкі палітыка ў дачыненьні да Беларусі сапраўды ўздымаецца, у тым часе, як кандыдаты, палітыкі дыскутуюць аб замежнай палітыцы. І гучыць гэта ня ў сэнсе таго, якія будуць літоўска-беларускія дачыненьні, а больш у тым аспэкце, як бы мы маглі як краіна Эўразьвязу далей працягваць сваю палітыку ў дачыненьні да Беларусі, не забываючыся, што сапраўды, месца рэжыму не зьмянілася, апошнія выбары ў Беларусі толькі працягнулі своеасаблівае палітычнае існаваньне Лукашэнкі, — як мы можам і мусім дзейнічаць далей, каб не забывацца пра ідэалы дэмакратыі і узмацніць падтрымку беларускай апазыцыі».
