11.00 На пачатку працэсу Яна Лясьнеўская хадайнічала, каб судовы працэс перанесьлі на наступны панядзелак. Бо яна знайшла адваката ў Менску, але ў таго няма магчымасьці прыехаць у Воршу раней. Судзьдзя Іна Кохава хадайніцтва не задаволіла: заявіла, што ў яе няма часу, каб столькі чакаць. Хадайніцтва пра адвод судзьдзі, заяўленае Лясьнеўскай з гэтай прычыны, таксама задаволена не было. Працэс перанесены на 16 гадзін. Актывістка гаворыць, што ёй прапанавана тэрмінова знайсьці іншага адваката ў Воршы або скарыстацца паслугамі дзяжурнага. Лясьнеўская гаворыць, што аршанскім адвакатам не давярае, і што судзьдзя парушае яе права на абарону.
Дзяўчыну вінавацяць паводле падзеяў амаль паўгадовай даўніны: у пачатку лютага падчас ператрусу ў яе хаце міліцыянты знайшлі размалёўку «Мой тата міліцыянт. Што ён робіць на працы?»
Размалёўкі выпусьціла кампанія «Наш дом» у межах праекту па абароне жанчынаў ад міліцэйскага гвалту падчас затрыманьняў.
Яна Лясьнеўская абвяргае факты распаўсюду гэтай друкаванай прадукцыі:
«Адзіная размалёўка, якую ў мяне знайшлі, была з маімі пазнакамі, так што для распаўсюду яна нават і не падыходзіла». І затрымалі мяне паводле гэтага абвінавачаньня далёка не адразу — толькі 12 ліпеня, прычым у Віцебску, куды я прыехала па сваіх асабістых справах. Тады мяне завялі ў Кастрычніцкі РАУС і паказалі гатовы пратакол з абвінівачаньнем у прапагандзе культу гвалту і жорсткасьці«.
Позву ў суд на 31 ліпеня спачатку ўручылі бацькам Яны. Яна ж сама атрымала выклік толькі ўчора, калі прыйшла зьняць копію з матэрыялаў справы.
«Я прыйшла ў суд, можна сказаць, паводле ўласнай ініцыятывы, бо позву мне асабіста не аддавалі. З вялікімі цяжкасьцямі ўдалося дамагчыся, каб для мяне скапіравалі матэрыялы мае справы. Я буду хадайнічаць, каб суд даў мне час на заключэньне дамовы з адвакатам, бо зрабіць гэта раней я ня мела магчымасьці», — кажа Лясьнеўская.
Падтрымаць яе ў судзе прыйшлі актывіст кампаніі «Наш дом» з пасёлка Коханава Мікалай Петрушэнка і праваабаронца Валеры Шчукін.
Дзяўчыну вінавацяць паводле падзеяў амаль паўгадовай даўніны: у пачатку лютага падчас ператрусу ў яе хаце міліцыянты знайшлі размалёўку «Мой тата міліцыянт. Што ён робіць на працы?»
Размалёўкі выпусьціла кампанія «Наш дом» у межах праекту па абароне жанчынаў ад міліцэйскага гвалту падчас затрыманьняў.
Яна Лясьнеўская абвяргае факты распаўсюду гэтай друкаванай прадукцыі:
«Адзіная размалёўка, якую ў мяне знайшлі, была з маімі пазнакамі, так што для распаўсюду яна нават і не падыходзіла». І затрымалі мяне паводле гэтага абвінавачаньня далёка не адразу — толькі 12 ліпеня, прычым у Віцебску, куды я прыехала па сваіх асабістых справах. Тады мяне завялі ў Кастрычніцкі РАУС і паказалі гатовы пратакол з абвінівачаньнем у прапагандзе культу гвалту і жорсткасьці«.
Позву ў суд на 31 ліпеня спачатку ўручылі бацькам Яны. Яна ж сама атрымала выклік толькі ўчора, калі прыйшла зьняць копію з матэрыялаў справы.
«Я прыйшла ў суд, можна сказаць, паводле ўласнай ініцыятывы, бо позву мне асабіста не аддавалі. З вялікімі цяжкасьцямі ўдалося дамагчыся, каб для мяне скапіравалі матэрыялы мае справы. Я буду хадайнічаць, каб суд даў мне час на заключэньне дамовы з адвакатам, бо зрабіць гэта раней я ня мела магчымасьці», — кажа Лясьнеўская.
Падтрымаць яе ў судзе прыйшлі актывіст кампаніі «Наш дом» з пасёлка Коханава Мікалай Петрушэнка і праваабаронца Валеры Шчукін.
