Цыганкоў: Апошнія месяцы адбываюцца спарадычныя, стыхійныя выступы рабочых розных прадпрыемстваў. Але ці не ўпершыню такія выступы адбыліся на такім важным і вялікім прадпрыемстве, як БАТЭ. Ці кажа гэты чарговы выпадак пра нейкую тэндэнцыю?
Вазьняк: Дадзены факт выкрывае тыя глупствы, якія нагаварыў кіраўнік дзяржавы на апошняй нарадзе, называючы нейкія фантастычныя лічбы заробку на прадпрыемствах. Рэальная сытуацыя ў эканоміцы зусім іншая. Ці вырасьце гэта ў тэндэнцыю? Узгадваю папярэдні страйк у Барысаве, калі восеньню пратэставалі камунальшчыкі. Дарэчы, яны ж перамаглі, іхнія патрабаваньні ў цэлым выканалі. Добра было б, калі б футбалісты БАТЭ застрайкавалі. Пакуль жа гэта толькі эпізоды, якія не складаюцца ў тэндэнцыю.
Цыганкоў: Уцякаючы ад беларускага крызісу, будаўнікі, напрыклад, вельмі лёгка могуць зьехаць у Расею. А вось працаўнікам такога заводу, як БАТЭ, ня вельмі лёгка знайсьці працу дзе-небудзь за мяжой на адпаведнай вытворчасьці.
Вазьняк: Так, ім няма куды ехаць.
Цыганкоў: Дык ці можна меркаваць, што менавіта такія ўнікальныя прадпрыемствы стануць патэнцыйным кропкамі канфліктаў?
Вазьняк: Я думаю, мы сутыкнемся ў найбліжэйшы час з праблемай малых і сярэдніх гарадоў. Калі ў Менску ці абласных цэнтрах улада яшчэ можа неяк падтрымаць прадпрыемства, то на сярэднія і малыя гарады рэсурсаў ужо няма. Менавіта там людзі, якія раней былі апірышчам улады побач зь сельскімі жыхарамі, будуць станавіцца апанэнтамі ўлады.
Цыганкоў: Калі ўлада сутыкалася з такімі стыхійнымі пратэстамі, то яна паводзіла сябе наступным чынам: спрабавала неяк задаволіць матэрыяльныя патрабаваньні страйкоўцаў і пры гэтым пакараць завадатараў, актывістаў. Ці будзе працаваць такая матрыца і надалей?
Вазьняк: У мяне матрыца склалася трошкі іншая: калі да страйку датычныя нейкія апазыцыйныя, незалежныя структуры, то гэты страйк жорстка разганяўся АМАПам. Калі гэта ўзьнікала стыхійна, без палітычных ці прафсаюзных структураў, то ўлада спрабавала гандлявацца, ісьці на кампрамісы. Я думаю, на БАТЭ ўлада паспрабуе ўлагодзіць рабочых.
Вазьняк: Дадзены факт выкрывае тыя глупствы, якія нагаварыў кіраўнік дзяржавы на апошняй нарадзе, называючы нейкія фантастычныя лічбы заробку на прадпрыемствах. Рэальная сытуацыя ў эканоміцы зусім іншая. Ці вырасьце гэта ў тэндэнцыю? Узгадваю папярэдні страйк у Барысаве, калі восеньню пратэставалі камунальшчыкі. Дарэчы, яны ж перамаглі, іхнія патрабаваньні ў цэлым выканалі. Добра было б, калі б футбалісты БАТЭ застрайкавалі. Пакуль жа гэта толькі эпізоды, якія не складаюцца ў тэндэнцыю.
Цыганкоў: Уцякаючы ад беларускага крызісу, будаўнікі, напрыклад, вельмі лёгка могуць зьехаць у Расею. А вось працаўнікам такога заводу, як БАТЭ, ня вельмі лёгка знайсьці працу дзе-небудзь за мяжой на адпаведнай вытворчасьці.
Вазьняк: Так, ім няма куды ехаць.
Цыганкоў: Дык ці можна меркаваць, што менавіта такія ўнікальныя прадпрыемствы стануць патэнцыйным кропкамі канфліктаў?
Вазьняк: Я думаю, мы сутыкнемся ў найбліжэйшы час з праблемай малых і сярэдніх гарадоў. Калі ў Менску ці абласных цэнтрах улада яшчэ можа неяк падтрымаць прадпрыемства, то на сярэднія і малыя гарады рэсурсаў ужо няма. Менавіта там людзі, якія раней былі апірышчам улады побач зь сельскімі жыхарамі, будуць станавіцца апанэнтамі ўлады.
Цыганкоў: Калі ўлада сутыкалася з такімі стыхійнымі пратэстамі, то яна паводзіла сябе наступным чынам: спрабавала неяк задаволіць матэрыяльныя патрабаваньні страйкоўцаў і пры гэтым пакараць завадатараў, актывістаў. Ці будзе працаваць такая матрыца і надалей?
Вазьняк: У мяне матрыца склалася трошкі іншая: калі да страйку датычныя нейкія апазыцыйныя, незалежныя структуры, то гэты страйк жорстка разганяўся АМАПам. Калі гэта ўзьнікала стыхійна, без палітычных ці прафсаюзных структураў, то ўлада спрабавала гандлявацца, ісьці на кампрамісы. Я думаю, на БАТЭ ўлада паспрабуе ўлагодзіць рабочых.
