На думку Воўчака, суд дапусьціў «аднабаковасьць, няпоўнасьць і неаб’ектыўнае дасьледаваньне акалічнасьцяў адміністрацыйнай справы, істотнае парушэньне маіх правоў».
«Грубай нецэнзурнай лаянкай я ня лаяўся, рукамі не размахваў, не крычаў. Супрацоўнікі міліцыі з заўвагамі да мяне не зьвярталіся. Грамадзкі парадак і спакой грамадзян не парушаў. Я ўвогуле не ўжываю грубую нецэнзурную лаянку ў сваім лексыконе», — піша Воўчак.
Спасылаючыся на шматлікія парушэньні ў часе суду, ён просіць скасаваць рашэньне пра адміністрацыйны арышт.
«Я не асабліва спадзяюся, што рашэньне суду будзе скасаванае , але мне важна ўсё ж такі захаваць сваё добрае імя. Я ня дробны хуліган, і праваабаронцы матам ня лаюцца. Таму я буду абскарджваць свой арышт і ў Вярхоўны суд, і ў Камітэт па правах чалавека ААН, калі спатрэбіцца», — заявіў Воўчак БелаПАНу.
Былы сьледчы пракуратуры, кіраўнік грамадзкага аб’яднаньня «Прававая дапамога насельніцтву» (Кіеў) Алег Воўчак быў затрыманы ў Менску 27 студзеня. На вуліцы да яго падышоў міліцыянт, папрасіў для праверкі дакумэнты і затрымаў.
30 студзеня суд Цэнтральнага раёну Менску прызнаў Воўчака вінаватым паводле адміністрацыйнага артыкула «дробнае хуліганства». Воўчака арыштавалі на чацьвёра сутак.
Пасьля вяртаньня з Аўганістану Алег Воўчак працаваў у органах пракуратуры, быў сьледчым па асабліва важных справах. У канцы 1990-х гадоў кіраваў Цэнтрам прававой дапамогі насельніцтву, які страціў рэгістрацыю пасьля актыўнай абароны ахвяраў трагедыі на Нямізе ў 1999 годзе.
У часе прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году Алег Воўчак быў даверанай асобаю кадыдата ў прэзыдэнты Аляксандра Казуліна, асуджанага на 5 з паловаю гадоў пазбаўленьня волі. Пасьля актыўна дапамагаў асуджанаму прадпрымальніку Мікалаю Аўтуховічу. Актыўны ўдзельнік шматлікіх кампаніяў за вызваленьне палітвязьняў, у тым ліку вязьняў Плошчы.
«Грубай нецэнзурнай лаянкай я ня лаяўся, рукамі не размахваў, не крычаў. Супрацоўнікі міліцыі з заўвагамі да мяне не зьвярталіся. Грамадзкі парадак і спакой грамадзян не парушаў. Я ўвогуле не ўжываю грубую нецэнзурную лаянку ў сваім лексыконе», — піша Воўчак.
Спасылаючыся на шматлікія парушэньні ў часе суду, ён просіць скасаваць рашэньне пра адміністрацыйны арышт.
«Я не асабліва спадзяюся, што рашэньне суду будзе скасаванае , але мне важна ўсё ж такі захаваць сваё добрае імя. Я ня дробны хуліган, і праваабаронцы матам ня лаюцца. Таму я буду абскарджваць свой арышт і ў Вярхоўны суд, і ў Камітэт па правах чалавека ААН, калі спатрэбіцца», — заявіў Воўчак БелаПАНу.
Былы сьледчы пракуратуры, кіраўнік грамадзкага аб’яднаньня «Прававая дапамога насельніцтву» (Кіеў) Алег Воўчак быў затрыманы ў Менску 27 студзеня. На вуліцы да яго падышоў міліцыянт, папрасіў для праверкі дакумэнты і затрымаў.
30 студзеня суд Цэнтральнага раёну Менску прызнаў Воўчака вінаватым паводле адміністрацыйнага артыкула «дробнае хуліганства». Воўчака арыштавалі на чацьвёра сутак.
Пасьля вяртаньня з Аўганістану Алег Воўчак працаваў у органах пракуратуры, быў сьледчым па асабліва важных справах. У канцы 1990-х гадоў кіраваў Цэнтрам прававой дапамогі насельніцтву, які страціў рэгістрацыю пасьля актыўнай абароны ахвяраў трагедыі на Нямізе ў 1999 годзе.
У часе прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году Алег Воўчак быў даверанай асобаю кадыдата ў прэзыдэнты Аляксандра Казуліна, асуджанага на 5 з паловаю гадоў пазбаўленьня волі. Пасьля актыўна дапамагаў асуджанаму прадпрымальніку Мікалаю Аўтуховічу. Актыўны ўдзельнік шматлікіх кампаніяў за вызваленьне палітвязьняў, у тым ліку вязьняў Плошчы.
