1 кастрычніка, прыкладна а 10:30 трое невядомых у цывільным напалі на лідэра АГП Анатоля Лябедзьку ў двары яго дому. Яго адвезьлі ў Цэнтральны РУУС, а потым выпусьцілі, паабяцаўшы, што пазьней выклічуць позвай.
Анатоль Лябедзька сказаў, што сёньня вярнуўся з Варшавы, дзе праходзіў саміт «Усходняга партнэрства», але ў двары дома яго ўжо чакалі:
«Невядомыя з ужываньнем сілы паспрабавалі мяне запхнуць у машыну. Пры гэтым парвалі куртку, джынсы. На руках і нагах засталіся гематомы, бо гэта было такое доўгае супрацьстаяньне.
Але што надало мне сілы, гэта рэакцыя людзей з вуліцы. Яны жывуць у нашым доме, але яны проста малайцы. Адзін перакрыў выезд сваім аўтамабілем, астатнія вялі здымкі на тэлефон. Яны ж выклікалі міліцыянтаў, прыехалі людзі ў форме.
У іх прысутнасьці невядомыя ў цывільным доўга не хацелі паказваць свае пасьведчаньні, а потым тыкнулі міліцыянту свае коркі. Я сказаў, што паеду ў пастарунак зь міліцыяй, а не з бандытамі.
У пастарунку мне сказалі, што будзе допыт. Потым сказалі, што будуць браць тлумачэньні, бо, па іх інфармацыі, я незаконна перасякаю межы. Я адмовіўся размаўляюць зь імі на любыя тэмы пасьля гэтага бандыцкага захопу і пасьля таго, што робіць КДБ адносна мяне з тым жа маім пашпартам. Я сказаў, што не скажу ніводнага слова, рабіце што заўгодна. Яны недзе параіліся і потым сказалі, што я пакуль вольны, але мяне выклічуць позвай».
Паводле Лябедзькі, гэта ёсьць першая рэакцыя на паездку, якую ён лічыць вельмі пасьпяховай для прыхільнікаў пераменаў у Беларусі.
«Таму, я думаю, што раздражненьне вельмі вялікае».
Паводле Лябедзькі, КДБ дагэтуль не вярнула яму пашпарт, а МУС не выдае новы. За мяжу ён выехаў па старым пашпарце.
Анатоль Лябедзька сказаў, што сёньня вярнуўся з Варшавы, дзе праходзіў саміт «Усходняга партнэрства», але ў двары дома яго ўжо чакалі:
«Невядомыя з ужываньнем сілы паспрабавалі мяне запхнуць у машыну. Пры гэтым парвалі куртку, джынсы. На руках і нагах засталіся гематомы, бо гэта было такое доўгае супрацьстаяньне.
Але што надало мне сілы, гэта рэакцыя людзей з вуліцы. Яны жывуць у нашым доме, але яны проста малайцы. Адзін перакрыў выезд сваім аўтамабілем, астатнія вялі здымкі на тэлефон. Яны ж выклікалі міліцыянтаў, прыехалі людзі ў форме.
У іх прысутнасьці невядомыя ў цывільным доўга не хацелі паказваць свае пасьведчаньні, а потым тыкнулі міліцыянту свае коркі. Я сказаў, што паеду ў пастарунак зь міліцыяй, а не з бандытамі.
У пастарунку мне сказалі, што будзе допыт. Потым сказалі, што будуць браць тлумачэньні, бо, па іх інфармацыі, я незаконна перасякаю межы. Я адмовіўся размаўляюць зь імі на любыя тэмы пасьля гэтага бандыцкага захопу і пасьля таго, што робіць КДБ адносна мяне з тым жа маім пашпартам. Я сказаў, што не скажу ніводнага слова, рабіце што заўгодна. Яны недзе параіліся і потым сказалі, што я пакуль вольны, але мяне выклічуць позвай».
Паводле Лябедзькі, гэта ёсьць першая рэакцыя на паездку, якую ён лічыць вельмі пасьпяховай для прыхільнікаў пераменаў у Беларусі.
«Таму, я думаю, што раздражненьне вельмі вялікае».
Паводле Лябедзькі, КДБ дагэтуль не вярнула яму пашпарт, а МУС не выдае новы. За мяжу ён выехаў па старым пашпарце.
