Чаму пераможаныя ў Другой сусьветнай вайне немцы жывуць лепш, чым пераможцы — народы былога Савецкага Саюзу? Гавораць гарадзенскія мінакі.
Спадар: «Ну, можа, у нас лёс такі проста? Напэўна, мэнталітэт народу ўсё-ткі выяўляецца. Немцы, яны заўжды былі на высокім узроўні. Больш я вам нічога не скажу».
Спадар: «Я ня ведаю — чаму яны так кепска жывуць… Яны нармальна жывуць, на мой погляд, нядрэнна. Пытаньне складанае. У мяне бацька ваяваў, даўно памёр, але цяпер, я вам скажу, жыцьцё ўсё лепшым становіцца. Канечне, адразу нічога ня зробіш, але ў параўнаньні з тым, што было, лепей».
Студэнт: «Чаму жывуць горш? Наагул, гісторыя розная ў народаў. Эўропа столькі гадоў столькі рэсурсаў атрымлівала з калёній. Таму я ня думаю, што можна параўнаць гісторыю беларускага народу і народаў Эўропы — там унікальнае месца і клімат іншы, іншыя ўмовы».
Спадар: «Нічога не памяняецца. Пакуль не даюць вязьням фашызму зарэгістраваць ініцыятыўную групу, каб адстойваць свае правы і тыя ільготы, якія ў іх адабралі, то няма чаго тут казаць. Ды калі беззаконьне на кожным кроку, ці нават не беззаконьне, а, скажам, перавышэньне ўлады нашых мясцовых князькоў».
Маладзён: «Камунізм вінаваты».
Студэнт: «Таму што яны разумнейшыя за нас».
Другі студэнт: «Мне здаецца, у іх, можа, зямля лепшая, чымсьці ў нас у Беларусі, і фільмы яны навучыліся добрыя здымаць…»
Трэці студэнт: «Пры ўладзе чалавек нядобры…»
Другі студэнт: «У іх палітыка іншая ў Нямеччыне, лепшая. А ў нас палітыкі няма нармальнай».
Студэнт: «За ўсе гады вайны беларусы працавалі на немцаў, усё славяне рабілі, усё, што ў іх было. Адпраўлялі з нашай тэрыторыі людзей у ссылку ў Нямеччыну, і яны там працавалі на іх».
Іншы студэнт: «За пяцьдзясят год, нават болей, краіна нічога не рабіла, адрозна ад немцаў. Немцы працавалі, а мы на месцы стаялі, таму так…»
Малады спадар: «Ня ведаю, здаецца, жывуць нармальна вэтэраны. А ўвесь народ, мне здаецца, таксама нармальна жыве…»
Спадар: «Прычына — сыстэмная. Мы семдзесят гадоў займаліся невядома чым. Два ці тры пакаленьні павінны зьмяніцца зараз, тады магчыма, што мы да чагосьці дойдзем. Карацей, павінен зьмяніцца мэнталітэт грамадзтва, а бяз гэтага нічога ня будзе. Мы тэхналягічна ад іх адсталі, у нас ні парлямэнцкай культуры няма, нічога. У нас не ствараюцца ўмовы для разьвіцьця тэхналёгій — я сам інжынэр па адукацыі. У нас патэнтнае права не працуе. Яны жывуць за кошт патэнтаў, а мы дагэтуль жылі за расейскія нафту і газ».
Спадар: «Ну, можа, у нас лёс такі проста? Напэўна, мэнталітэт народу ўсё-ткі выяўляецца. Немцы, яны заўжды былі на высокім узроўні. Больш я вам нічога не скажу».
Спадар: «Я ня ведаю — чаму яны так кепска жывуць… Яны нармальна жывуць, на мой погляд, нядрэнна. Пытаньне складанае. У мяне бацька ваяваў, даўно памёр, але цяпер, я вам скажу, жыцьцё ўсё лепшым становіцца. Канечне, адразу нічога ня зробіш, але ў параўнаньні з тым, што было, лепей».
Студэнт: «Чаму жывуць горш? Наагул, гісторыя розная ў народаў. Эўропа столькі гадоў столькі рэсурсаў атрымлівала з калёній. Таму я ня думаю, што можна параўнаць гісторыю беларускага народу і народаў Эўропы — там унікальнае месца і клімат іншы, іншыя ўмовы».
Спадар: «Нічога не памяняецца. Пакуль не даюць вязьням фашызму зарэгістраваць ініцыятыўную групу, каб адстойваць свае правы і тыя ільготы, якія ў іх адабралі, то няма чаго тут казаць. Ды калі беззаконьне на кожным кроку, ці нават не беззаконьне, а, скажам, перавышэньне ўлады нашых мясцовых князькоў».
Маладзён: «Камунізм вінаваты».
Студэнт: «Таму што яны разумнейшыя за нас».
Другі студэнт: «Мне здаецца, у іх, можа, зямля лепшая, чымсьці ў нас у Беларусі, і фільмы яны навучыліся добрыя здымаць…»
Трэці студэнт: «Пры ўладзе чалавек нядобры…»
Другі студэнт: «У іх палітыка іншая ў Нямеччыне, лепшая. А ў нас палітыкі няма нармальнай».
Студэнт: «За ўсе гады вайны беларусы працавалі на немцаў, усё славяне рабілі, усё, што ў іх было. Адпраўлялі з нашай тэрыторыі людзей у ссылку ў Нямеччыну, і яны там працавалі на іх».
Іншы студэнт: «За пяцьдзясят год, нават болей, краіна нічога не рабіла, адрозна ад немцаў. Немцы працавалі, а мы на месцы стаялі, таму так…»
Малады спадар: «Ня ведаю, здаецца, жывуць нармальна вэтэраны. А ўвесь народ, мне здаецца, таксама нармальна жыве…»
Спадар: «Прычына — сыстэмная. Мы семдзесят гадоў займаліся невядома чым. Два ці тры пакаленьні павінны зьмяніцца зараз, тады магчыма, што мы да чагосьці дойдзем. Карацей, павінен зьмяніцца мэнталітэт грамадзтва, а бяз гэтага нічога ня будзе. Мы тэхналягічна ад іх адсталі, у нас ні парлямэнцкай культуры няма, нічога. У нас не ствараюцца ўмовы для разьвіцьця тэхналёгій — я сам інжынэр па адукацыі. У нас патэнтнае права не працуе. Яны жывуць за кошт патэнтаў, а мы дагэтуль жылі за расейскія нафту і газ».